Przejdź do zawartości

Język diasporowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Języki diasporowe (pozaterytorialne) – języki bez określonego terytorium etnicznego. W Europie są to przede wszystkim:

W ujęciu socjolingwistycznym od lat 80. XX w. językami diasporowymi nazywa się wszystkie języki używane przez emigrantów w ich nowym miejscu zamieszkania, np. nowe dialekty języka angielskiego: hindlisz (używany przez Hindusów w Wielkiej Brytanii), jinglisz i jesziwisz (używane przez Żydów w USA).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]