Język kamasyjski
Język kamasyjski (sajan-samojedzki)[1] – wymarły język z podrodziny samojedzkiej języków uralskich, używany niegdyś przez Kamasyńców. Razem z językiem selkupskim (ostiak-samojedzkim) należał do południowej grupy języków samojedzkich[2]. Używany był jeszcze w XX wieku na rosyjskiej Syberii. Język ten został wyparty głównie przez języki tureckie, zwłaszcza chakaski, a od XX w. tracił na znaczeniu na korzyść języka rosyjskiego.
Ostatnia osoba – Kławdija Płotnikowa, dla której język kamasyjski był językiem ojczystym, zmarła w 1989 r.[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 48, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Beáta Wagner-Nagy, Sándor Szeverényi: Samoyedic: General introduction. W: Marianne Bakró-Nagy, Johanna Laakso, Elena Skribnik (red.): The Oxford Guide to the Uralic Languages. Oxford, UK: Oxford University Press, 2022, s. 659–673, seria: Oxford Guides to the World’s Languages. DOI: 10.1093/oso/9780198767664.003.0034. ISBN 978-0-19-876766-4. OCLC 1310268462. (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kamas, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kamas. Endangered Languages Project. [dostęp 2023-05-27]. (ang.).