Język kimki
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
500 (2004)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
niesklasyfikowany | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | sbt | ||
| IETF | sbt | ||
| Glottolog | kimk1238 | ||
| Ethnologue | sbt | ||
| BPS | 0811 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kimki (a. kimgi), także: aipki, sukubatom (a. sukubatong)[1][2][3] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, przez społeczność etniczną Kimki, blisko granicy z Papuą-Nową Gwineą[4]. Według danych z 2004 roku posługuje się nim 500 osób[1].
Publikacja Peta Bahasa podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Batom w dystrykcie Batom (kabupaten Pegunungan Bintang)[4]. Według Ethnologue nie posługują się nim wszyscy członkowie społeczności. W użyciu są także języki indonezyjski i malajski papuaski[1].
Nie został dobrze udokumentowany, a jego przynależność lingwistyczna jest słabo ustalona. William A. Foley opisuje go jako język izolowany[3]. Timothy Usher umieszcza ten język w grupie południowej języków pauwasi, łącząc go z językami lepki, murkim i kembra[5]. Publikacja Glottolog (4.6) klasyfikuje go niezależnie od yetfa-biksi i lepki-murkim-kembra, jako izolat[6][7].
Sporządzono listę jego słownictwa[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kimki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ William Frawley: International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 45. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
- ↑ a b Foley 2018 ↓, s. 467
- ↑ a b Bahasa Kimki. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
- ↑ Timothy Usher: South Pauwasi River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Lepki-Murkim-Kembra. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Kimki. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 468
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).