Język kumycki
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
428 tys. | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | kum | ||
| ISO 639-3 | kum | ||
| IETF | kum | ||
| Glottolog | kumy1244 | ||
| Ethnologue | kum | ||
| GOST 7.75–97 | кум 349 | ||
| WALS | kuq | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kumycki (Kumuk til)[1] – język z rodziny tureckiej używany w Dagestanie. Posługuje się nim 428 tys. osób[2].
Do pocz. XX w. był środkiem kontaktów międzyetnicznych na północno-wschodnim Kaukazie[3]. Od 1938 r. jest zapisywany cyrylicą[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Peter A. Andrews, Rüdiger Benninghaus: Ethnic Groups in the Republic of Turkey. Wiesbaden: Ludwig Reichert Verlag, 1989, s. 91, seria: Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients B-60. ISBN 3-88226-418-7. OCLC 51022376. (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kumyk, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Ewa Matuszek: Narody Północnego Kaukazu: historia, kultura, konflikty (1985–1991). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2007, s. 107. ISBN 978-83-7441-768-6. OCLC 213385610. (pol.).
- ↑ Frederik Coene: The Caucasus: An Introduction. Abingdon–New York: Routledge, 2010, s. 76, seria: Routledge Contemporary Russia and Eastern Europe Series 17. DOI: 10.4324/9780203870716. ISBN 978-0-203-87071-6. OCLC 759036360. (ang.).