Język loun
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 10 wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | lox | ||
| IETF | lox | ||
| Glottolog | loun1239 | ||
| Ethnologue | lox | ||
| BPS | 0737 3 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język loun – wymarły język austronezyjski z wyspy Seram w prowincji Moluki w Indonezji[1]. Pierwotnie był używany we wsi Loun[2].
W 1978 r. nie był już w powszechnym użyciu, zachował się jedynie w postaci fragmentarycznych wspomnień (wśród niektórych mieszkańców wsi Latea, uważających się za potomków ludności Loun). Choć część osób wciąż potrafiła przywołać pewne elementy słownictwa, to J.T. Collins nie zdołał zebrać spójnych i kompletnych danych leksykalnych. Można przyjąć, że już wtedy był językiem wymarłym[2].
Został wyparty przez malajski amboński i indonezyjski[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Loun, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Collins 2022 ↓, s. 156.
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 511.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- James T. Collins. Language death in Indonesia: a sociocultural pandemic. „Linguistik Indonesia”. 40 (2), s. 141–164, luty 2022. DOI: 10.26499/li.v40i2.347. ISSN 0215-4846. OCLC 9584948491. (ang.).
- Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).