Język malajski alorski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
bliżej nieustalona, kreolski na bazie malajskiego lub jeden z języków (dialektów) malajskich | |||
| Kody języka | |||
| Glottolog | alor1252 | ||
| Występowanie | |||
 Wyspy Alor i Pantar | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język malajski alorski (bahasa Melayu Alor[1]) – język używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, wywodzący się z języka malajskiego. Stanowi lingua franca wysp Alor i Pantar[2].
Według Marian Klamer wywodzi się z języka malajskiego Kupangu, choć nie jest z nim tożsamy (wykazuje m.in. różnice w zasobie zaimków)[2]. Oba języki znalazły się w strefie wzajemnych kontaktów[3]. Malajski rozpowszechnił się w regionie pod wpływem chińskich kupców, którzy rozpoczęli swoją działalność pod koniec XIX wieku[4].
Współistnieje z językiem indonezyjskim, który zaczął być szerzony w latach 60. XX wieku. Jest stosowany w edukacji i handlu[2]. Lokalnie oba języki są postrzegane raczej jako rejestry tego samego języka (indonezyjski jest wariantem oficjalnym, a malajski alorski służy jako rejestr swobodny)[5][6]. Jeszcze w latach 70. w roli lingua franca był wykorzystywany język alorski, aczkolwiek zapewne w ograniczonym zakresie[7].
Zyskuje na znaczeniu jako język kontaktowy i wypiera niespokrewnione języki etniczne z rodziny alor-pantar. Przyczynia się do tego wiele czynników (wpływ systemu edukacji, urbanizacja, niski prestiż języków lokalnych)[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fanny Henry Tondo. Bahasa Hamap dalam Masyarakat Multilingual di Alor dan Upaya Pelestariannya. „Jurnal Masyarakat dan Budaya”. 9 (1), s. 105–122, 2007. DOI: 10.14203/jmb.v9i1.268. ISSN 2502-1966. (indonez.).
- ↑ a b c Klamer 2017 ↓, s. 7.
- ↑ Jacob i Grimes 2011 ↓, s. 361.
- ↑ Klamer 2017 ↓, s. 12.
- ↑ Marian Klamer: A Grammar of Teiwa. Berlin: Walter de Gruyter, 2010, s. 7, seria: Mouton Grammar Library [MGL] 49. DOI: 10.1515/9783110226072. ISBN 978-3-11-022607-2. OCLC 659591000. [dostęp 2021-09-01]. (ang.).
- ↑ Marian Klamer: A short grammar of Alorese (Austronesian). München: Lincom Europa, 2011, s. 16–17, seria: Languages of the World / Materials 486. ISBN 978-3-86288-172-7. OCLC 760922643. [dostęp 2019-12-19]. (ang.).
- ↑ Klamer 2017 ↓, s. 6.
- ↑ Klamer 2017 ↓, s. 8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Klamer: The Alor-Pantar Languages: Linguistic Context, History And Typology. W: Marian Klamer (red.): The Alor-Pantar languages: History and typology. Wyd. 2. Berlin: Language Science Press, 2017, s. 1–48, seria: Studies in Diversity Linguistics 3. DOI: 10.5281/ZENODO.569386. ISBN 978-3-944675-94-7. OCLC 1030820272. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
- June Jacob, Charles E. Grimes: Aspect and directionality in Kupang Malay serial verb constructions. W: Claire Lefebvre (red.): Creoles, their Substrates, and Language Typology. Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins Publishing, 2011, s. 337–366, seria: Typological Studies in Language 95. DOI: 10.1075/tsl.95.20jac. ISBN 978-90-272-8743-4. (ang.).