Język nengone
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
8720 (2009)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | nen | ||
| IETF | nen | ||
| Glottolog | neng1238 | ||
| Ethnologue | nen | ||
| WALS | nne | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język nengone, także: iwatenu, maré (mare)[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Loyalty Islands w Nowej Kaledonii, przez mieszkańców wysp Maré (Nengone) i Tiga[1].
W latach 60. XX w. oszacowano, że ma 4–5 tys. użytkowników[3]. Według danych z 2009 roku posługuje się nim blisko 9 tys. osób[1].
Nazwa „iwatenu” określa specjalny język o charakterze grzecznościowym. W latach 60. XX w. odnotowano, że leksyka iwatenu w dużej mierze wyszła z użycia. Część form iwatenu nie wykazuje pokrewieństwa ze zwykłymi wyrazami nengone[4].
Badaniem języka drehu zajmowali się D.T. Tryon i M.J. Dubois. Poświęcono mu opracowanie gramatyczne (1967)[5] oraz dwuczęściowy słownik (1969, 1971)[6][7].
Jest stosowany w edukacji. Zapisywany alfabetem łacińskim[1]. System ortografii powstał za sprawą działalności misjonarzy[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Nengone, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Arthur Capell, A Linguistic Survey of the South-western Pacific, Nouméa: South Pacific Commission, 1962, s. 249, OCLC 469645353 [dostęp 2023-09-23] (ang.).
- ↑ Tryon 1967 ↓, s. vii.
- ↑ a b Tryon i Dubois 1969 ↓, s. iii.
- ↑ Tryon 1967 ↓.
- ↑ Tryon i Dubois 1969 ↓.
- ↑ Darrell T. Tryon, Marie-Joseph Dubois, Nengone Dictionary. Part II. English-Nengone, Canberra: Department of Linguistics, School of Pacific Studies, Australian National University, 1971 (Pacific Linguistics C-23), DOI: 10.15144/PL-C23, ISBN 0-85883-071-X, OCLC 813676293 [dostęp 2023-09-23] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Darrell T. Tryon, Nengone Grammar, Canberra: Department of Linguistics, School of Pacific Studies, Australian National University, 1967 (Linguistic Circle of Canberra B-6), DOI: 10.15144/PL-B6, ISBN 0-85883-039-6, OCLC 247457691 [dostęp 2023-09-23] (ang.).
- Darrell T. Tryon, Marie-Joseph Dubois, Nengone Dictionary. Part I. Nengone-English, Canberra: Department of Linguistics, School of Pacific Studies, Australian National University, 1969 (Pacific Linguistics C-9), DOI: 10.15144/PL-C9, ISBN 0-85883-061-2, OCLC 310783964 [dostęp 2023-09-23] (ang.).