Język truchmeński
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
18 tys. | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język truchmeński (truch. Түркмен дили) – język należący do podgrupy oguzyjsko-turkmeńskiej, grupy oguzyjskiej języków tureckich[1]. Przez część turkologów (m.in. B. Czaryjarowa i O. Nazarowa) uważany jest jedynie za dialekt języka turkmeńskiego[2][3]. Używany jest przez Truchmenów zamieszkujących Kraj Stawropolski.
Posługuje się nim 18 tys. osób[4]. Jest zdecydowanie zagrożony wymarciem[4].
Z perspektywy historycznej jest to dialekt turkmeńskiego[3]. Truchmenński wyróżnia się jednak wpływami języka nogajskiego (przede wszystkim na poziomie fonetyki, struktur gramatycznych, w mniejszym stopniu także leksyki)[5]. Główną przyczyną różnic dialektalnych w truchmeńskim jest kontakt z innymi grupami etnicznymi, zwłaszcza Nogajami i Kumykami. Nie istnieje literatura w języku truchmeńskim, Truchmeni używają rosyjskiego jako języka literackiego[5]. Jest to także język oddziałujący na ich ojczystą mowę[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Łabenda: Język kazachski. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2000.
- ↑ Языки мира. Тюркские языки. pod redakcją В. Н. Ярцева. Бишкек: 1997, s. 412. (ros.).
- ↑ a b Bernard Comrie , The Languages of the Soviet Union, Cambridge: Cambridge University Press, 1981 (Cambridge language surveys), s. 43, ISBN 0-521-23230-9, ISBN 0-521-29877-6, OCLC 6627395 [dostęp 2023-09-25] (ang.).
- ↑ a b Salminen 2007 ↓, s. 271.
- ↑ a b The Trukhmens or Turkmens. The Red Book of the Peoples of the Russian Empire. [dostęp 2023-09-25]. (ang.).
- ↑ The peoples of the USSR: an ethnographic handbook, Ronald Wixman [dostęp online]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tapani Salminen , Europe and North Asia, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).