Języki graniczne
| Obszar | |
|---|---|
| Podział |
• języki bewani |
| Kody rodziny językowej | |
| Glottolog | bord1247 |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. | |
Języki graniczne[1] (ang. Border languages) – rodzina języków papuaskich używanych na wyspie Nowa Gwinea, skoncentrowanych na pograniczu Indonezji i Papui-Nowej Gwinei.
Ich klasyfikacja przedstawia się w następujący sposób:
- języki bewani: ainbai, kilmeri, ningera, pagi
- języki taikat: awyi (auyi), taikat
- języki waris: amanab, auwe (simog), daonda, imonda, manem, viid (senggi), sowanda (waina), waris
Serwis Ethnologue odnotowuje także język umeda, nieuwzględniany przez inne źródła. Przypuszczalnie chodzi o dialekt języka sowanda[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szymon Huptyś: Języki antypodów : współczesny stan badań nad językami papuaskimi i austronezyjskimi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2014, s. 31. ISBN 978-83-233-3778-2. OCLC 898263549. [dostęp 2024-04-24].
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 384.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Border, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 23, Dallas: SIL International, 2020 [dostęp 2020-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-08] (ang.).
- William A. Foley: The Languages of the Sepik-Ramu Basin and Environs. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 197–432, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-003. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).