Języki południowej Bougainville
Wygląd
Obszar | |
---|---|
Podział |
• języki nasioi |
Kody rodziny językowej | |
Glottolog | sout2948 |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. |
Języki południowej Bougainville (klasyfikowane również jako języki wschodniej Bougainville[1]) – mała rodzina języków papuaskich z Wyspy Bougainville’a, należącej do prowincji Bougainville w Papui-Nowej Gwinei. Najlepiej opisanym w literaturze lingwistycznej jest język nasioi[2].
Stephen Wurm (1972) zaliczył je do zaproponowanej grupy wschodniopapuaskiej[3].
Klasyfikacja[4][edytuj | edytuj kod]
- Języki papuaskie
- Języki południowej Bougainville
Grupy i języki Liczba mówiących Gałąź nasioi lantanai (daantanai’) 600 koromira 2500 nasioi (naasioi, kieta, aunge) 20 000 oune (ounge) 1000 sibe (nagovisi) 6000 simeku 3000 Gałąź buin buin (terei, rugara) 27 000 siwai (motuna) z dialektem baitsi 6600 uisai (uitai) 2500
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stebbins, Evans i Terrill 2018 ↓, s. 820
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 96, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Stebbins, Evans i Terrill 2018 ↓, s. 862
- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), South Bougainville, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 23, Dallas: SIL International, 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-06-24] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tonya Stebbins, Bethwyn Evans, Angela Terrill: The Papuan languages of Island Melanesia. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 775–894, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-007. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).