Jabłoń-Dąbrowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jabłoń-Dąbrowa
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

wysokomazowiecki

Gmina

Nowe Piekuty

Liczba ludności (2011)

163[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-212[4]

Tablice rejestracyjne

BWM

SIMC

0402052[5]

Położenie na mapie gminy Nowe Piekuty
Mapa konturowa gminy Nowe Piekuty, u góry znajduje się punkt z opisem „Jabłoń-Dąbrowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jabłoń-Dąbrowa”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jabłoń-Dąbrowa”
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego
Mapa konturowa powiatu wysokomazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jabłoń-Dąbrowa”
Ziemia52°54′39″N 22°41′49″E/52,910833 22,696944[1]

Jabłoń-Dąbrowawieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Nowe Piekuty[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Jabłoni Kościelnej[7].

Historia wsi[edytuj | edytuj kod]

Założona w XV lub XVI w. Tworzyła okolicę szlachecką Jabłoń wzmiankowaną w XV w. Wsie rozróżnione drugim składnikiem nazwy[8].

Jablonia Dambrowka wzmiankowana w 1569. Nazwa wsi pochodzi od słowa dąbrowa, czyli las dębowy. W 1580 podatek płacili: Matys i Szczepan Jabłońscy, ich brat Paweł (5 włók), Adam Śliwowski (1 włóka), Tomasz Rządcza (2 i pół morgi). Paweł ze względu na pożar w gospodarstwie nie płacił podatku ze swojej części[9].

Obok istniał przysiółek Jabłoń Zgniła o powierzchni pół włóki. Z czasem te dwie części stały się jedną miejscowością o nazwie: Jabłonie Dąbrowa Zgniła lub Dąbrowa Zgniła Jabłoń.

Mieszkający w sąsiednich wsiach Jabłońscy pieczętowali się herbem Jasieńczyk. Drobnoszlacheccy właściciele z tej wsi używali herbu Dąbrowa. Zapewne pierwotnie byli Jasieńczykami, lecz z nieznanych powodów w XVI wieku ta gałąź Jabłońskich przyjęła herb Dąbrowa.

W spisie podatkowym z 1629 r. Dąbrowa-Zgniła. Dziedzicami byli: Stanisław i Mateusz (Mathiae), Wojciech Brzozowski, Marcin Jabłoński, Piotr i Adam, Adam i Stanisław, Wojciech i Wawrzyniec, Wojciech Proszeński oraz Jaros Zarzecki. Mieszkały tu też dwie rodziny chłopskie. Kolejny spis wymienia: Stanisława i Mateusza z inszemi cześnikami.

W 1658 Stanisław Jabłoński, komornik ziemski bielski, dziedziczył na Jabłoni-Dąbrowie i Dobkach.

W spisach podatkowych ziemi bielskiej z 1676 roku – Jabłonie Dąbrowa Zgniła. Na mapach Podlasia z końca XVIII wieku – Dąbrowa Zgniła Jabłoń[9].

W roku 1827 wieś liczyła 31 domów i 150 mieszkańców. Pod koniec XIX w. wieś należała do powiatu mazowieckiego, gmina Piekuty, parafia Jabłoń. Domów 31, grunty rolne o powierzchni 465 morgów[8].

W 1921 roku we wsi naliczono 38 domów oraz 206 mieszkańców (wśród nich jeden prawosławny i 6 żydów).

Ochotnicza Straż Pożarna w Jabłoni-Dąbrowie powstała w 1974 roku. Należy do niej 20 strażaków.

W roku 2006 miejscowość liczyła 36 domów i 162 mieszkańców[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42924
  2. Wieś Jabłoń-Dąbrowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 361 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. a b Jabłoń (2) J. okolica szlachecka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 340.
  9. a b c Historia Poszczególnych Miejscowości z Terenu Gminy Nowe Piekuty. www.nowepiekuty.pl. [dostęp 2015-05-08].