Jacek Manitius

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Manitius
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1951
Toruń

profesor nauk medycznych
Specjalność: choroby wewnętrzne, nadciśnienie tętnicze, nefrologia, transplantologia kliniczna
Alma Mater

Akademia Medyczna w Gdańsku

Habilitacja

1990

Profesura

16 lutego 1998

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Gdańsku
Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy

Jacek Manitius (ur. 10 czerwca 1951 w Toruniu[1]) – polski lekarz nefrolog, profesor nauk medycznych, kierownik Katedry i Kliniki Nefrologii i Chorób Wewnętrznych[2] w Szpitalu Uniwersyteckim nr 1 im. Antoniego Jurasza w Bydgoszczy[3]. Pełnił również funkcję dyrektora ds. lecznictwa w tej placówce[4].

Ukończył medycynę na Akademii Medycznej w Gdańsku w 1975. W latach 1975–1998 pracował w Klinice Chorób Nerek oraz Klinice Chorób Wewnętrznych w Gdańsku. W tym czasie był również stypendystą naukowym za granicą[1][4]. Wykonał pracę habilitacyjną nt. Próba oceny wpływu układu adrenergicznego na wydalanie z moczem niektórych elektrolitów (1990)[5]. Następnie przeniósł się do Bydgoszczy, do Collegium Medicum, gdzie utworzył Katedrę i Klinikę Nefrologii i Chorób Wewnętrznych[4]. W tym samym roku otrzymał również tytuł profesora[1][5].

Jest autorem lub współautorem ponad 200 artykułów naukowych i 42 rozdziałów w specjalistycznych podręcznikach akademickich[1][a], wśród nich np.[b]:

  • Jacek Manitius, Marek Kretowicz, Katarzyna Bergmann, Gender differences in association of serum nesfatin-1 with selected metabolic risk factors in normoglycemic subjects – a preliminary study (2015)
  • Jacek Manitius, Marek Kretowicz, Katarzyna Bergmann, Nesfatin-1 - a novel potential cardioprotective factor in non-diabetic, non-obese men (2014)

Od 1998 pełni funkcję konsultanta wojewódzkiego w zakresie nefrologii[1][4][7]. W roku 2003 był również konsultantem transplantologii, a w 2006 nadciśnienia[1]. Jest członkiem Rady Naukowej czasopisma Medycyna Paliatywna w Praktyce (Palliative Medicine in Practice)[8].

W latach 2010–2013 był prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego[4].

Był promotorem wielu prac doktorskich, recenzentem licznych prac doktorskich i habilitacyjnych[5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Baza PubMed zawiera ok. 130 publikacji[6].
  2. ↑ Jako przykłady przytoczono tytuły dwóch artykułów – najnowszych spośród wymienionych jako reprezentatywne w bazie Ludzie nauki OPI Państwowego Instytutu Badawczego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Jacek Manitius, Poland. [dostęp 2016-11-30].
  2. ↑ Katedra Nefrologii, Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2016-12-21].
  3. ↑ Paradoks czasoprzestrzeni. [dostęp 2016-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)].
  4. ↑ a b c d e Dyrektor ds. lecznictwa – prof. dr hab. n. med. Jacek Manitius. [dostęp 2016-11-30].
  5. ↑ a b c d Prof. dr hab. Jacek Manitius, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-12-02].
  6. ↑ Search results 'Manitius J.'. [w:] Baza PubMed [on-line]. NCBI. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).
  7. ↑ Polskie Towarzystwo Nefrologii. Konsultanci. [dostęp 2016-11-30].
  8. ↑ Via Medica: Rada Naukowa - Medycyna Paliatywna w Praktyce. Via Medica. [dostęp 2017-09-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Manitius&oldid=68589949”