Jacek Stankiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Stankiewicz
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1939
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 2012
Toruń

Zawód, zajęcie

inżynier, urzędnik państwowy

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Stanowisko

sekretarz stanu w Urzędzie Rady Ministrów (1992)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

Jacek Maria Stankiewicz (ur. 16 grudnia 1939 w Warszawie, zm. 18 sierpnia 2012 w Toruniu) – polski inżynier i urzędnik państwowy, działacz opozycyjny w PRL, w 1992 sekretarz stanu w Urzędzie Rady Ministrów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Julii. W 1965 został absolwentem Wydziału Mechanicznego, Energetycznego i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. W latach 1965–1983 oraz 1989–1994 pracował w Zakładach Włókien Chemicznych „Elana” w Toruniu. Od 1968 do 1969 był też inżynierem rozruchów i projektantem instalacji kriogenicznych w Wielkiej Brytanii[1].

Od 1980 działał w NSZZ „Solidarność”, od 1981 kierował Komitetem Zakładowym. Został wiceprzewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Toruniu, współodpowiedzialnym za organizację Wszechnicy Związkowej, a także delegatem do Krajowej Komisji Porozumiewawczej. W okresie stanu wojennego od 13 grudnia 1981 do 1982 internowany w ośrodkach w Potulicach i Strzebielinku, uczestniczył w 4-dniowej głodówce. W 1983 został zwolniony z pracy, przeszedł na rentę. W późniejszym okresie był redaktorem „Toruńskiego Informatora Solidarności” i wydawcą pisma satyrycznego „Kontrabas”, tworzył też wydawane w prasie sprawozdania z procesu morderców Jerzego Popiełuszki[1][2].

W latach 1990–1991 był delegatem pełnomocnika i następnie pełnomocnikiem rządu ds. reformy samorządu terytorialnego w województwie toruńskim. Od 14 stycznia do 30 grudnia 1992[3] pełnił funkcję sekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów. Od 1992 do 1995 pozostawał dyrektorem firmy Noetrans[1][2].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[4]. W 2001 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[5]. Został pochowany na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Barszcz 370 ↓.
  2. a b Jacek Stankiewicz. Encyklopedia „Solidarności”. [dostęp 2020-05-01].
  3. Wykaz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. [dostęp 2020-05-01].
  4. M.P. z 2011 r. nr 78, poz. 781
  5. M.P. z 2001 r. nr 33, poz. 544
  6. Nekrolog. wyborcza.pl, 22 sierpnia 2012. [dostęp 2020-05-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]