Jacek Szwemin
| Pełne imię i nazwisko |
Jacek Tadeusz Szwemin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 września 1912 |
| Data i miejsce śmierci |
2 kwietnia 1940 |
| Narodowość | |
| Alma mater |
.jpg)
Jacek Tadeusz Szwemin (ur. 18 września 1912 w Warszawie, zm. 2 kwietnia 1940 w Palmirach)[1] – polski inżynier architekt, ofiara niemieckiej zbrodni w Palmirach.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Jana (1881–1952) – pedagoga, działacza narodowego i społecznego, oraz Jadwigi z d. Gosienieckiej[2]. Miał brata Jerzego – naukowca zootechnika[3] i dwie siostry: Janinę – polonistkę oraz Krystynę – siostrę zakonną posługującą w Argentynie[2].
Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1936 otrzymał dyplom inżyniera architekta[1]. Następnie podjął pracę w wyuczonym zawodzie. Przystąpił też do Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego.
W jego krótkim życiu najbardziej znanym osiągnięciem był kompleksowy projekt i budowa restauracji na Gubałówce w Zakopanem, otwartej w 1939[4]. Był współautorem tego przedsięwzięcia[5].
Podczas okupacji niemieckiej Polski został schwytany w łapance w kwietniu 1940. W drugim dniu tego miesiąca został rozstrzelany przez Niemców w masowej egzekucji w pobliżu wsi Palmiry na obrzeżach Puszczy Kampinoskiej[1]. Pochowano go na cmentarzu w Palmirach.
Dokonania[edytuj | edytuj kod]
- Budynek i wnętrze restauracji na Gubałówce w Zakopanem (1939) – współautorzy: Arseniusz Romanowicz, Piotr Szymaniak, Eugeniusz Szparkowski
Konkursy[edytuj | edytuj kod]
- Projekt restauracji na Gubałówce w Zakopanem (1938) – współautor: Arseniusz Romanowicz (I nagroda)
- Projekt szkicowy pawilonu polskiego na Wystawę Światową w Nowym Jorku w 1939 (1938) – współautorzy: Arseniusz Romanowicz i Piotr Szymaniak (zakupiony)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jacek Tadeusz Szwemin. SARP. [dostęp 2024-06-05]. (pol.).
- ↑ a b Jan Szwemin. e-wietor.pl. [dostęp 2024-06-05]. (pol.).
- ↑ Przybyszewski 2007 ↓, s. 221.
- ↑ Obiekty.architektsarp.pl.
- ↑ Zakopane – restauracja na Gubałówce. [dostęp 2024-06-05]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Tadeusz Szwemin, SARP
- Władysław Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci, 1939-1944., Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1970, s. 76 [dostęp 2018-03-09].
- Kazimierz Przybyszewski: Szwemin, Jan. W: Toruński Słownik Biograficzny. Krzysztof Mikulski (red.). T. 5. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 2007.