James Francis Edwards

James Francis Edwards

Stocky

19 zwycięstw
James Edwards we wrześniu 2009
Wing Commander
Data i miejsce urodzenia	5 czerwca 1921 Nokomis, Saskatchewan, Kanada
Data śmierci	14 maja 2022
Przebieg służby
Lata służby	1940–1972
Siły zbrojne	RAF Royal Canadian Air Force
Jednostki	No. 94 Squadron No. 260 Squadron No. 417 Squadron No. 92 Squadron No. 127 Squadron
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

James Francis Edwards ps. „Stocky” (ur. 5 czerwca 1921 w Nokomis, zm. 14 maja 2022 w Comox) – kanadyjski lotnik, as myśliwski okresu II wojny światowej. Odniósł 19 zwycięstw powietrznych.

Życiorys

Urodził się w miejscowości Nokomis w Saskatchewan, a wychował w miasteczku Battleford w tej samej prowincji. Po ukończeniu St Thomas College w 1940 zgłosił się na ochotnika do Royal Canadian Air Force. W styczniu 1942, w stopniu starszego sierżanta został przydzielony do 94 dywizjonu wyposażonego w myśliwce P-40 Kittyhawk. 23 marca 1942 odbył swój pierwszy lot bojowy podczas którego odniósł swoje pierwsze zwycięstwo strącając messerschmtta Bf 109. W maju otrzymał przydział do 260 dywizjonu, a we wrześniu miał na swoim koncie 6 zestrzeleń i awansował na pierwszy stopień oficerski, podporucznika. 17 czerwca zestrzelił niemieckiego asa Otto Schultza (51 zwycięstw) a 3 września prawdopodobnie uszkodził Bf 109 Hansa-Joachima Marseille’a, trzy później najprawdopodobniej strącił innego asa Luftwaffe Güntera Steinhausena (40 zwycięstw). W sumie do maja 1943 zestrzelił 17 samolotów w powietrzu oraz kilka zniszczył na ziemi, według niemieckich źródeł zestrzelił 22 samoloty. W listopadzie 1943 został przydzielony do 417 dywizjonu następnie do 92 dywizjonu uzbrojonego w Spitfiry Mk VIII operującego we Włoszech. Podczas bitwy o Anzio zestrzelił 3 focke-wulfy Fw 190 oraz jednego Bf 109, z czego 3 samoloty jednego dnia. Na początku marca 1944 został wezwany do Wielkiej Brytanii gdzie służył w 274 dywizjonie. Wojnę zakończył w 127 dywizjonie, 3 maja odniósł wspólne zwycięstwo nad Ju 88. Po wojnie latał na odrzutowcach De Havilland Vampire, Canadair Sabre oraz Avro Canada CF-100 Canuck. James Francis przeszedł na emeryturę w 1972 w stopniu podpułkownika.

Zestrzelenia

Według książki autorstwa Christophera Shoresa i Clive'a Williamsa Edwards odniósł 15 zwycięstw indywidualnych, 3 wspólne oraz 9 zniszczonych maszyn na ziemi. Michel Lavigne i George Brown przypisują mu 19 zestrzeleń pewnych (w tym 18 myśliwców: 14 Bf 109, 3 Fw 190 i 1 MC. 202), 2 wspólne, 6,5 prawdopodobnych, 17 uszkodzonych oraz 12 zniszczonych na ziemi. Sam Edwards twierdzi że zestrzelił na pewno 19 maszyn wroga. Piloci którzy z nim latali są zdania, że zgłaszał on tylko pewne zwycięstwa, a rzeczywista liczba zestrzeleń jest znacznie wyższa.

Odznaczenia

• Distinguished Flying Medal
• Distinguished Flying Cross
• Mentioned in Despatches
• Canadian Forces Decoration
• Order Kanady
• Medal Diamentowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II
• Canada’s Aviation Hall of Fame

Przypisy

• Ralph, Wayne (2005). Aces, warriors and wingmen: the firsthand accounts of Canada’s fighter pilots in the Second World War. John Wiley & Sons Canada Ltd.. ISBN 0-470-83590-7.
• Tate, Robert. Hans-Joachim Marseille: An Illustrated Tribute to the Luftwaffe’s "Star of Africa". Atglen, PA: Schiffer Publishing, 2008. ISBN 978-0-7643-2940-1.
• Heaton, Colin and Lewis, Anne-Marie Lewis. The Star of Africa: The Story of Hans Marseille, the Rogue Luftwaffe Ace. Zenith Press, London. 2012. ISBN 978-0760343937

Linki zewnętrzne

• A biography of Edwards at acesofww2.com
• Century of Flight bio on James F. Edwards
• A detailed biog and informative of the Desert air war in general. constable.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-07)].