Jan Łazowski

Jan Łazowski
Pełne imię i nazwisko	Jan Stanisław Łazowski
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1889 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	25 sierpnia 1941 ; Auschwitz-Birkenau
Zawód, zajęcie	prawnik
	Odznaczenia

Jan Stanisław Łazowski (ur. 17 listopada 1889 w Warszawie, zm. 25 sierpnia 1941 w Auschwitz^[1]) – polski prawnik, specjalista prawa ubezpieczeń.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1909 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, tam w 1916 otrzymał stopień doktora praw. Po studiach pracował w dziale ubezpieczeń cesarsko-królewskiego austriackiego wojskowego funduszu wdów i sierot w Krakowie, w Ubezpieczeniach Wzajemnych Budowli od Ognia oraz Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń w Lublinie^[1]. Był działaczem Polska Partia Socjalistyczna – Lewica, za swoją działalność został w 1919 aresztowany na trzy miesiące, następnie zerwał z aktywną działalnością^[1]. Po zwolnieniu został pracownikiem Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w Warszawie, w latach 1923–1926 był zastępcą naczelnika wydziału w Departamencie Ubezpieczeń Wzajemnych w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej^[1]. W latach 1926–1928 był wiceprezesem Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych, w latach 1928–1932 dyrektorem Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń i komisarzem rządowym w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych. W 1932 został przeniesiony w stan spoczynku^[1].

Od połowy lat 20. pracował w Wyższej Szkole Handlowej (przekształconej w 1933 w Szkołę Główną Handlową) w Warszawie oraz w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie^[1]. W 1934 opublikował pracę Wstęp do nauki o ubezpieczeniach, w 1936 otrzymał na SGH stopień docenta^[1]. Pod koniec lat. 30. zaangażował się w działalność PPS^[1].

Po wybuchu II wojny światowej został wiceprzewodniczącym Robotniczego Komitetu Pomocy Społecznej. W maju 1940 został aresztowany przez gestapo, przebywał początkowo w więzieniu na Pawiaku, w sierpniu 1940 został wywieziony do Auschwitz-Birkenau, gdzie zmarł 25 sierpnia 1941^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Paweł Tanewski: Ubezpieczeniowiec. [w:] Gazeta SGH. Pismo Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie [on-line]. administracja.sgh.waw.pl, 2018. s. 58-59. [dostęp 2019-07-04]. (pol.).
↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu organizacji kontroli Ubezpieczeń i polityki ubezpieczeniowej”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dzieła Jana Łazowskiego w bibliotece Polona

[sgh-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Paweł Tanewski: Ubezpieczeniowiec. [w:] Gazeta SGH. Pismo Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie [on-line]. administracja.sgh.waw.pl, 2018. s. 58-59. [dostęp 2019-07-04]. (pol.).

[2] M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu organizacji kontroli Ubezpieczeń i polityki ubezpieczeniowej”.

[1]

[2]