Jan Światłowski
| |
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 grudnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
Jan Światłowski, ps. „Młot”[1] (ur. 2 grudnia 1896 w Jastrzębiej, zm. wiosną 1940 w USRR) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 2 grudnia 1896 we wsi Jastrzębia, w ówczesnym powiecie kutnowskim guberni warszawskiej, w rodzinie Wojciecha i Franciszki z Grabowskich[1]. Był młodszym bratem Bronisława, ps. „Orzeł” (ur. 1894), z którym działał w Polskiej Organizacji Wojskowej[a].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1663. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. Później został przeniesiony do 62 Pułku Piechoty w Bydgoszczy i przydzielony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie[4][5], w której był oficerem kompanii, oficerem 4. kompanii kursu doszkolenia (1923), instruktorem wyszkolenia strzeleckiego 1. kompanii, oficerem wychowawczym 1. kompanii (1925–1927) i ponownie oficerem kompanii (1927/28)[6]. W 1928 znów służył w 62 pp[7]. 19 marca 1928 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1928 i 45. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Później został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[9], w którym pełnił służbę m.in. na stanowisku dowódcy kompanii granicznej „Skała”[1]. 4 lutego 1934 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1934 stopień majora w korpusie oficerów piechoty i 44. lokatą[10][11]. W kwietniu tego roku został przeniesiony z KOP do 58 Pułku Piechoty w Poznaniu na stanowisko dowódcy batalionu[12][13]. W marcu 1939 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie na stanowisku dowódcy I batalionu[14].
W czasie kampanii wrześniowej walczył jako dowódca I batalionu 114 Pułku Piechoty[15]. Według wcześniejszych źródeł miał polec 26 września 1939 w Aleksandrowie[15][16], lecz później okazało się, że został uwięziony we Lwowie, a wiosną zamordowany na terytorium ówczesnej Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej[17][18].
Pośmiertnie został mianowany podpułkownikiem[16].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 20 lipca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[19][11][1]
- Krzyż Walecznych[20][11]
- Złoty Krzyż Zasługi[11]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[21]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[22]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- zbrodnia katyńska
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-04-09]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-04-09]..
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 100.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 302, 436, 1505.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 272, 378, 1358.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 399, 402, 405, 407, 409, 411, 415.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 76, 223.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928, s. 51.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 64, 907.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934, s. 71.
- ↑ a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 24.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 181.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 34.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 455.
- ↑ a b Jurga i Karbowski 1987 ↓, s. 454.
- ↑ a b Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-03-17].
- ↑ Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 96.
- ↑ Indeks Represjonowanych. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-03-17].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 64.
- ↑ Foto.
- ↑ Foto.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Tadeusz Jurga, Władysław Karbowski: Armia „Modlin” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07274-4.
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Zeszyty Katyńskie. Marek Tarczyński (red.). T. 4: Listy katyńskiej ciąg dalszy. Straceni na Ukrainie. Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej i Polska Fundacja Katyńska, 1994. ISBN 83-87893-79-X.
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- Oficerowie 58 Pułku Piechoty (II RP)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1940