Jan Antosiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Antosiewicz
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1954
Warszawa

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: biofizyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

20 maja 1985
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2 lutego 1999 – biofizyka
Uniwersytet Warszawski

Profesura

23 kwietnia 2009

Wykładowca
Wydział

Uniwersytet Warszawski; Wydział Fizyki; Instytut Fizyki Doświadczalnej im. Stefana Pieńkowskiego

Okres zatrudn.

od 1978

Jan Marek Antosiewicz (ur. 14 czerwca 1954 w Warszawie[1]) – polski fizyk, profesor zwyczajny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim w 1978. Po studiach podjął pracę w Zakładzie Biofizyki Instytutu Fizyki Doświadczalnej Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę doktorską (Badanie hydratacji nukleozydów w oparciu o pomiary prędkości rozchodzenia się fal ultradźwiękowych w roztworach alkoholowo-wodnych, promotor: prof. David Shugar) obronił w 1985. W latach 1986-88 odbył staż podoktorski w Instytucie Chemii Biofizycznej im. Maxa Plancka w Getyndze, zaś w latach 1992-95 na University of Houston i Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego. W 1999 habilitował się na podstawie pracy Mezoskopowe modelowanie komputerowe w badaniach struktury, dynamiki i funkcjonowania kwasów nukleidowych i białek (recenzenci: prof. Marek Cieplak, prof. Bogdan Lesyng, prof. Kazimierz Wierzchowski). W 2002 został profesorem UW. 23 kwietnia 2009 uzyskał tytuł profesora nauk fizycznych.

Zajmuje się biofizyką molekularną białek i kwasów nukleinowych. Należy do American Chemical Society

Był promotorem 2 oraz recenzentem 5 prac doktorskich i habilitacyjnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Złota księga nauk ekonomicznych, prawnych i ścisłych 2005, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2005, s. 7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]