Jan Kiljańczyk

Jan Kiljańczyk

Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1919 Zatory
Data śmierci	23 marca 1985
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego
Okres	od 1953 do 1957
Przynależność polityczna	PZPR
Ambasador PRL na Węgrzech
Okres	od 1964 do 1969
Przynależność polityczna	PZPR
Poprzednik	Henryk Grochulski
Następca	Tadeusz Hanuszek
Odznaczenia

Jan Kiljańczyk, także Kiliańczyk, ps. „Janek” (ur. 10 grudnia 1919 w Zatorach, zm. 23 marca 1985) – polski działacz partyjny, podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego (1953–1957), ambasador na Węgrzech (1964–1969).

Życiorys

Syn Zofii i Franciszka. W latach 1929–1930 działał w Czerwonym Harcerstwie. Od 1936 do 1939 był praktykantem i elektromonterem w Biurze Instalacyjnym w Warszawie. W latach 1937–1938 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. W czasie II wojny światowej pracował w Fabryce Namiastek Spożywczych w Warszawie (1940) oraz w Polskim Monopolu Spirytusowym w Warszawie (1941–1945).

W marcu 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a 15 grudnia 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W ramach struktur partyjnych był instruktorem Wydziału Ekonomicznego Komitetu Centralnego PPR (1945–1948), a następnie KC PZPR (1948–1949) oraz zastępcą kierownika Wydziału Handlu KC PZPR (sierpień 1951–listopad 1952). W latach 1949–1951 był słuchaczem Szkoły Partyjnej przy KC PZPR. Od stycznia 1953 do grudnia 1957 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego. W latach 1957–1964 był wiceprezesem CRS Samopomoc Chłopska w Warszawie. W 1964 objął stanowisko ambasadora na Węgrzech, które pełnił do 1969.

W 1946 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.