Jan Madejczyk

Jan Madejczyk

Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1880 Wróblowa
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1966 Wróblowa
Poseł I, II, III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 1922 do 1935
Przynależność polityczna	PSL „Piast”
Odznaczenia

Jan Madejczyk (ur. 26 listopada 1880 we Wróblowej, zm. 16 lutego 1966 tamże) – działacz ruchu ludowego, w latach 1922-1935 poseł na sejm II RP.

Pochodził z chłopskiej rodziny ojciec Józef (zm.1912), matka Katarzyna z domu Szot (zm. 1954), Jan miał 9 braci, jeden z nich, Andrzej zginął w 1915 na froncie I wojny światowej. Uczęszczał do szkoły ludowej w Kołaczycach przez 2 lata i 3 miesiące, dużą wiedzę zdobył drogą samokształcenia. Bardzo wcześnie zetknął się z ruchem ludowym. W roku 1900 został sekretarzem gminy, potem odbywał służbę w wojsku austriackim. Po powrocie z końcem 1904 na wieś pracował na roli. W roku 1907 został członkiem Rady Powiatowej w Jaśle i był nim do roku 1939. Doprowadził do wybudowania szkoły w 1910 w rodzinnej wsi. Działał w różnych organizacjach spółdzielczych: był w 1908 roku współzałożycielem Kasy Stefczyka w Brzyskach i przewodniczącym jej rady nadzorczej, członkiem rady nadzorczej dwu spółdzielni w Jaśle i spółdzielni w Kołaczycach gdzie był prezesem oraz działał w Towarzystwie Zaliczkowym w Jaśle. Pracował także jako instruktor kółek rolniczych. W czasie rozłamu w ruchu ludowym opowiedział się po stronie Polskiego Stronnictwa Ludowego PSL-Piast. W latach I wojny światowej 1914–1918 pełnił funkcje sekretarza gminy w siedmiu okolicznych wioskach. W roku 1918 wszedł jako przedstawiciel PSL-Piast do Powiatowej Rady Przybocznej przy Komisarzu Likwidacyjnym w Jaśle. Najbardziej aktywna działalność polityczna Madejczyka przypada na okres międzywojenny. Był trzykrotnie wybierany posłem na sejm w kadencjach: 1922–1927, 1928–1930 i 1930–1935, za każdym razem z listy PSL-Piast i z okręgu Jasło–Mielec–Tarnobrzeg. W sejmie I kadencji był zastępcą przewodniczącego komisji petycyjnej. Przemawiał kilkakrotnie w sprawie preliminarza budżetowego Ministerstwa Rolnictwa i pomocy dla ludności z powodu klęsk elementarnych. W sejmie w latach 1928–1930 jego działalność znacznie się zwiększyła. Antysanacyjna działalność doprowadziła do aresztowania go w roku 1930 i osadzenia na 2 tygodnie w więzieniu w Jaśle pod zarzutem zdrady stanu. Na dzień wyborów wypuszczono go jednak z więzienia. W sejmie 1930–1935 Madejczyk był wiceprezesem klubu poselskiego PSL-Piast, a potem wiceprezesem zjednoczonego ludowego klubu poselskiego. Najwybitniejsze wystąpienie Jana Madejczyka w tej kadencji, to przemówienie z 13 grudnia 1932 uzasadniające nagłość wniosku Stronnictwa Ludowego w sprawie krwawej masakry chłopów w Łapanowie, Lubli i Jadowie oraz katowania aresztowanych przez policję. Odważne wystąpienia Madejczyka przyczyniły się do wydania go przez sanacyjną większość sejmową władzom sądowym i skazanie na 2 tygodnie aresztu. W roku 1937 obchodził jubileusz trzydziestolecia działalności politycznej, wtedy właśnie wybuchł strajk chłopski, którym Jan Madejczyk kierował w powiecie jasielskim. Zasiadał we władzach PSL-Piast i w latach 1927–1931 wchodził do jego Rady Naczelnej, a od roku 1927 należał do Zarządu Głównego, w roku 1930 został wiceprezesem Zarządu. Od roku 1931 był członkiem Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego, członkiem Zarządu Okręgowego Stronnictwa Ludowego na Małopolskę i Śląsk, a w latach 1937–1938 jego tymczasowym prezesem. W latach 1919–1935 był wójtem we Wróblowej, a od 1937 roku wójtem w Kołaczycach, gdzie w latach 1945-1952 był przewodniczącym rady nadzorczej spółdzielni "Ostoja". W roku 1938 był członkiem delegacji do prezydenta Ignacego Mościckiego do Spały, w której domagał się amnestii dla Wincentego Witosa i zmian w systemie rządzenia. Wizyta ta osiągnęła jedynie uwolnienie niektórych chłopów skazanych za udział w strajku 1937 r. W okresie II wojny światowej Jan Madejczyk przebywał przez krótki czas w więzieniu, aresztowany za ukrywającego się syna. W latach 1945-48 członek Powiatowej Rady Narodowej w Jaśle. Do końca życia interesował się działalnością polityczną, a także sprawami oświaty, spółdzielczości, kółek rolniczych. Madejczyk jest autorem ciekawych „Wspomnień” wydanych w 1965. Za swoją działalność został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1955), Złotym Krzyżem Zasługi (1957) i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1954). Jan Madejczyk zmarł we Wróblowej, pochowany został na cmentarzu w Brzyskach.

Bibliografia

• Krzysztof Dunin-Wąsowicz "Jan Madejczyk" [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XIX wyd. 1974 s.114-115
• dane biograficzne na stronie Sejmu RP