Jan Magistri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Magistri (Joannaes Magistri, Joannes de Magistris, Jean de Lemaître, ur. 1431, zm. 1482) – filozof średniowieczny, logik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był doktorem na uniwersytecie w Paryżu, gdzie należał do przedstawicieli szkotyzmu, który zaczął odradzać się w II poł. XV w. Klasyfikuje się go jako szkotystę ortodoksyjnego[1]. Należał do zgromadzenia braci mniejszych.

Dorobek i poglądy[edytuj | edytuj kod]

Był znany jako komentator Organonu Arystotelesa i Summalae logicales Piotr Lombarda. Logikę traktował jako odrębną naukę, ale w ramach filozofii. Podkreślał jej teoretyczny charakter.

Recepcja w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Za sprawą Michała Twaroga z Bystrzykowa poglądy Jana Magistri były szczególnie popularne wśród akademików krakowskich (Biblioteka Jagiellońska jest w posiadaniu wszystkich jego dzieł).

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Dicta seu glossulae circa Summulas Petri Hispani, cum textu
  • Quaestiones super totum cursum logicae
  • Questiones super tota philosophia naturali

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Legowicz, Zarys historii filozofii. Elementy doksografii, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1980, s. 268, ISBN 83-214-0168-6, OCLC 749143671.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Gensler, E. Jung-Palczewska, Szkotyzm w Polsce, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica“, 12, 1998, s. 22.
  • T. Pawlikowski, Jan Magistri, [w:] Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 5, Lublin 2004, s. 202-203.