Jan Mandyn
Jan Mandyn lub Mandijn (ur. w 1502 w Haarlemie, zm. w 1559 w Antwerpii) – niderlandzki malarz i rysownik okresu renesansu.
Około 1530 zamieszkał w Antwerpii. Przyjaźnił się z Aertsenem. Malował w stylu Pietera Huysa, kontynuując tradycję diabolicznej tematyki Boscha.
Jego uczniami byli Gillis Mostaert i Bartholomeus Spranger.
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Cierpienie Hioba - Musée de la Chartreuse, Douai
- Epizod z Pasji Chrystusa - 111,5 x 173,7 cm, Królewskie Muzeum Sztuk Pięknych, Antwerpia
- Krajobraz z legendą o św. Krzysztofie - 71 x 98,5 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg
- Kuszenie św. Antoniego - 120 x 120 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
- Kuszenie św. Antoniego - ok. 1530, Frans Hals Museum, Haarlem
- Lot z córkami - 79 x 110 cm, Królewskie Muzeum Sztuk Pięknych, Antwerpia
- Św. Krzysztof - Stara Pinakoteka, Monachium
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6.
- Leksykon malarstwa i grafiki, Lothar Altmann (red.) i inni, Warszawa: Arkady, 2012, ISBN 978-83-213-4729-5, OCLC 805264768.
- Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3