Jan Zdeb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Zdeb
Ilustracja
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

21 października 1915
Lasochów

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1999
Lasochów

Przebieg służby
Lata służby

1938–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

4 Pułk Piechoty Legionów

Stanowiska

karabinowy

Główne wojny i bitwy

obrona Westerplatte

Późniejsza praca

rolnik

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie

Jan Zdeb (ur. 21 października 1915 w Lasochowie, zm. 6 stycznia 1999) – podporucznik Wojska Polskiego II RP, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wincentego i Katarzyny. Ukończył czteroletnią szkołę powszechną w Wiśniczu.

Przed służbą wojskową ożenił się z Leokadią Wroną. Został powołany w 1938 do służby w 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. Od 17 września stacjonował na Westerplatte jako karabinowy.

Po kapitulacji został schwytany i przebywał w Stalagu I A jako jeniec wojenny. Podczas próby ucieczki z obozu jenieckiego został złapany i przewieziony do obozu Stutthof, z którego uciekł w ten sam dzień pod przebraniem kobiety.

Po wojnie pracował w Państwowym gospodarstwie rolnym, Zakładzie Rzemieślniczym w Kielcach, Fabryce Cegły Silikatowej w Ludyni i Cementowni Małogoszcz.

W 1989 został awansowany na podporucznika. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kozłowie

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Westerplatte
Nagrobek Jana Zdeba