Jaskinia Ewy
51°04′51″N 18°48′26″E/51,080833 18,807222| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie |
wieś Draby, gmina Działoszyn |
| Właściciel |
rodzina Drabów |
| Długość |
55[1] m |
| Deniwelacja |
10,90[1] m |
| Wysokość otworów |
218[1] m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Kod |
J.Wl-01.22 |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51°04′51″N 18°48′26″E/51,080833 18,807222
| |
Jaskinia Ewy – krasowa jaskinia znajdująca się na Wyżynie Wieluńskiej) w otulinie Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Jaskinia została uznana w 1998 r. za pomnik przyrody.
Położona jest we wsi Draby (gmina Działoszyn, powiat pajęczański), po wschodniej stronie drogi[1], w zachodniej części szczytu Góry Draby (230 m n.p.m.).
Jaskinia została odsłonięta podczas eksploatacji wapienia[1]. Pierwszą wzmiankę o niej podał w 1974 roku geolog z Uniwersytetu Wrocławskiego, Adam Szynkiewicz[1], który na cześć swojej żony nazwał ją imieniem „Ewa”. Jaskinia jest własnością prywatną rodziny Drabów[2] (Draby nr 15).
W wyniku eksploracji i badań naukowych jaskini w latach 70. XX wieku odnaleziono szczątki drobnych zwierząt lądowych z pliocenu[1]; jest to tzw. brekcja kostna, czyli zespolone kalcytem zwierzęce szczątki kostne.
Pod koniec lat 80. jaskinię przystosowano do zwiedzania – studnię wejściową obmurowano oraz osłonięto metalową klatką. Całość przykryła wiata z drewnianym zadaszeniem. W studni zainstalowano też metalową drabinkę. Przez kilka lat możliwe było zwiedzanie jaskini z przewodnikiem, lecz obecnie jaskinia jest zamknięta, osłaniająca wejście wiata została rozebrana, a konstrukcje metalowe rdzewieją[1].
Poprzez pionową studnię krasową o głębokości ok. 8 metrów przechodzi się do wnętrza Jaskini Ewy. Długość korytarzy jaskini wynosi 55 m. Jaskinia powstała w jurajskiej skale wapiennej, w wyniku długotrwałego działania procesów krasowych. Wnętrze jaskini i szata naciekowa zostały poważnie zdewastowane[1].
W pobliżu jaskini, na zboczach góry Draby, znajdują się wyrobiska kamieniołomu, który także został uznany za pomnik przyrody[3].
Podstawa prawna[edytuj | edytuj kod]
- Rozporządzenie Wojewody Sieradzkiego z dnia 3 lutego 1998 r. w sprawie uznania za pomnik przyrody[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Jaskinia Ewy. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2017-08-22].
- ↑ Góra Draby (223 m n.p.m.). [w:] Portal Turystyczno-Krajoznawczy Województwa Łódzkiego [on-line]. 2011-02-09. [dostęp 2018-08-25].
- ↑ Pomnik przyrody: formy kopalne w kamieniołomach przy jaskini "Ewy" na Górze Draby. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2017-08-22].
- ↑ Pomnik przyrody: jaskinia "Ewa". [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2017-08-22].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Adam Szynkiewicz: Zjawiska krasowe – Góra Draby. [w:] Materiały 49. Sympozjum Speleologicznego [on-line]. Sekcja Speleologiczna Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, 2015. [dostęp 2017-08-22].