Jaskinia Niaux
 Malowidło żubra w jaskini Niaux | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
departament Ariège |
| Data odkrycia |
1906 |
Położenie na mapie Francji  | |
| 42°49′15″N 1°35′37″E/42,820833 1,593611 | |
Jaskinia Niaux – odkryta w 1906 roku jaskinia znajdująca się w Pirenejach, we francuskim departamencie Ariège, będąca sanktuarium paleolitycznym. Od 1911 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[1].
Jaskinia ma długość ponad 2 kilometrów[2]. Była w całości wykorzystywana przez ludność kultury magdaleńskiej, która pozostawiła na ścianach liczne malowidła z motywami geometrycznymi i przedstawieniami zwierząt, zaliczane do stylu IV. Malowidła znajdują się nawet w trudno dostępnej partii jaskini zwanej Galerie Clastres, do której dostać się można tylko przepływając podziemne jezioro[2]. Najważniejszą częścią kompleksu jest tzw. Czarny Salon, ozdobiony ponad setką wizerunków żubrów, koni, jeleni i koziorożców. W najgłębszej części jaskini znaleziono szkielet kuny i unikatowy dla sztuki paleolitycznej wizerunek tego zwierzęcia, będące świadectwem po jakimś obrzędzie rytualnym. Datowanie radiowęglowe użytych do malowania barwników pozwoliło ustalić czas powstania malunków na okres między 13 850 a 12 980 rokiem BP.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grotte de la Calbière dite Grotte de Niaux. [w:] base Mérimée [on-line]. ministère français de la Culture. [dostęp 2020-05-11]. (fr.).
- ↑ a b Encyklopedia Historyczna Świata. T. 1. Prehistoria. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 501.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Historia Świata. T. 1. Świat przed „rewolucją” neolityczną. Kraków: Wydawnictwo Fogra, 2004.