Jasna Górka (szczyt)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Jasna Górka
Kumorkowy Groń
Ilustracja
Pasmo Jasnej Górki
Państwo

 Polska

Pasmo

Pasma Pewelsko-Krzeszowskie

Wysokość

495 m m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Gilowice
Mapa konturowa gminy Gilowice, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jasna Górka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jasna Górka”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jasna Górka”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, u góry po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jasna Górka”
Ziemia49°42′18,7″N 19°20′38,6″E/49,705194 19,344056

Jasna Górka (495 m n.p.m.)[1] – szczyt Pasma Pewelskiego, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[3]. Jasna Górka jest jednym z wielu mało wybitnych wzniesień w paśmie ciągnącym się między dolinami Łękawki, Pewlicy i potoku Frydziowskiego. Pozostałe, którym nadano nazwy, to położone bardziej na wschód Groń i Ostry Groń[4].

Jasna Górka w dawnych dokumentach i różnych opracowaniach miała nazwę Komorkowy Groń[5], przewodnik turystyczny podaje zniekształconą nazwę Kumorkowy Groń[6], ale przez miejscową ludność od czasów powstania tutaj kościoła odpustowego nazywana była Jasną Górką[5]. Znajduje się w granicach wsi Gilowice w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Gilowice. Jest porośnięta lasem, ale część jej stoków to pola uprawne i tereny które dawniej były uprawne, obecnie zarastają lasem. Na jej północno-wschodnim grzbiecie jest należące do Ślemienia osiedle Jasna Górka[4], a na nim odwiedzane przez pielgrzymów Sanktuarium Jasna Górka ze źródłem wody, któremu przypisuje się własności lecznicze[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-05-09].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 327–328, ISBN 83-01-12479-2.
  3. ↑ J. Balon, M. Jodłowski, P. Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5)', [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań data=2021, s. 481–496.
  4. ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-05-09].
  5. ↑ a b Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 393.
  6. ↑ a b Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 258, ISBN 978-83-62460-50-2.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jasna_Górka_(szczyt)&oldid=73754498”