Jaszcz (województwo kujawsko-pomorskie)
53°34′10″N 18°25′12″E/53,569444 18,420000
| wieś | |
 Była szkoła podstawowa w Jaszczu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (XII 2016) |
232[2] |
| Strefa numeracyjna |
52 |
| Kod pocztowy |
86-150[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CSW |
| SIMC |
0093131 |
Położenie na mapie gminy Osie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świeckiego  | |
| 53°34′10″N 18°25′12″E/53,569444 18,420000[1]
| |
Jaszcz – wieś kociewska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Osie w pobliżu trasy linii kolejowej Laskowice Pomorskie – Szlachta – Czersk (stacja kolejowa PKP Kwiatki) i na obrzeżu Wdeckiego Parku Krajobrazowego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W drugiej połowie XVII wieku wieś była własnością Adama Pląskowskiego[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
We wsi Jaszcz zachował się zespół dworsko–parkowy składający się z murowanego dworu z 1934 roku i położonego w części na stoku wzniesienia parku krajobrazowego z 1. połowy XIX w. o powierzchni 1,03 ha i murowanego zespołu folwarcznego (owczarnia z 1909 r., stajnia i spichlerz z początku XX w., gorzelnia z 1904 r. i kuźnia, obecnie warsztaty, z 1930 r.). Oprócz niego w Jaszczu znajduje się budynek szkoły z 1812 roku, 2 stanowiska archeologiczne z okresu halsztackiego, 3 z okresu rzymskiego i 4 z okresu późnośredniowiecznego. Zlokalizowane jest tutaj ujęcie wody pitnej[6].
W parku dworskim rosną drzewa uznane za grupowy pomnik przyrody[7]:
- 3 lipy drobnolistne o obwodach 327, 345, 372 cm
- 2 dęby szypułkowe o obwodach 318 i 363 cm
- 2 dęby szypułkowe odmiany stożkowej o obwodach 180 i 203 cm
- żywotnik olbrzymi o obwodzie 143 cm.
Na terenie miejscowości jest usytuowany nieczynny cmentarz ewangelicki [8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 45275
- ↑ bip.osie.pl Dane statystyczne - liczba mieszkańców stałych. [dostęp 2017-01-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 385 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Piotr Gałkowski: Genealogia Ziemiaństwa Ziemi Dobrzyńskiej XIX - XX wieku. Rypin: Wydawnictwo Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej, 1997. ISBN 83-904001-1-1. [dostęp 2019-04-29].
- ↑ Pląskowski herbu Oksza. W: Kacper Niesiecki: Herbarz Polski ks. Kaspra Niesieckiego S.J. powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopisów, dowodów urzędowych. T. 7. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz.
- ↑ STRATEGIA ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU GMINY OSIE NA LATA 2005-2014, stan na maj 2005 roku. [dostęp 2012-04-04].
- ↑ Rozporządzenie nr 305/93 Wojewody Bydgoskiego z dnia 26 października 1993 roku.
- ↑ Zapomniane cmentarze gminy Osie. [dostęp 2012-04-04].
- Siedziba gminy: Osie
| Miejscowości gminy |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
