Jerzy Albinus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Albinus
Biskup
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

pocz. XVI w.

Data śmierci

przed 10 maja 1570

Biskup pomocniczy wileński
Okres sprawowania

1550–1570

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

5 listopada 1550

Sukcesja apostolska
Konsekrator

nieznany

Jerzy Albinus herbu Trzy Kroje (ur. na pocz. XVI w., zm. przed 10 maja 1570) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wileński.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Akademii Krakowskiej, gdzie w 1531 został magistrem sztuk wyzwolonych. Następnie do 1533 wykładał na wydziale filozofii tej uczelni Listy Cycerona i Fasti Owidiusza. Uzyskał również doktorat obojga praw. W 1533 przyjął święcenia kapłańskie. W Wilnie był kantorem katedralnym.

5 listopada 1550 papież Juliusz III prekonizował go biskupem pomocniczym wileńskim oraz biskupem in partibus infidelium modońskim. Brak informacji kiedy i od kogo przyjął sakrę biskupią.

Podejrzewany był o sprzyjanie nowościom religijnym i protestantyzmowi. Miał być zwolennikiem sprawowania mszy świętych w językach narodowych. Biskup wileński Walerian Protasewicz wraz z kapitułą miał go skłaniać do rezygnacji z sufraganii, jednak bp Albinus utrzymał się na stanowisku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Albinus [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-11-11] (ang.).
  • J. Zawadzki: Wizerunki i roztrząsania naukowe. Wilno: 1841, s. 60.
  • Albinus Jerzy. Encyklopedja Kościelna. [dostęp 2018-11-11]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]