Jerzy Kasprzyk
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Doktor habilitowany inżynier nauk technicznych | |
| Specjalność: automatyka i robotyka, komputerowe systemy sterowania | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1986 – automatyka i robotyka |
| Habilitacja |
2007 – automatyka i robotyka |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Śląska |
| Wydział | |
| Okres zatrudn. |
1960-2009 |
| Instytut | |
| Okres zatrudn. |
1976-2019 |
| Zakład | |
| Okres zatrudn. |
1976-2019 |
| Katedra | |
| Okres zatrudn. |
2019-2023 |
| Zastępca Kierownika Katedry | |
| Uczelnia |
Politechnika Śląska |
| Okres spraw. |
2019–2022 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Kasprzyk (ur. 14 lutego 1952) – polski naukowiec (ORCID: 0000-0002-3814-0653), nauczyciel akademicki, dr hab. nauk inżynieryjno-technicznych, profesor Politechniki Śląskiej, specjalizujący się w komputerowym wspomaganiu identyfikacji procesów[1] i komputerowych systemach sterowania, ze szczególnym uwzględnieniem programowania sterowników przemysłowych[2] oraz półaktywnego tłumienia drgań w pojazdach[3]. Od 1976 r. związany z zespołem prof. A. Niederlińskiego na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
Działalność badawcza[edytuj | edytuj kod]
Działalność badawcza profesora obejmuje kilka obszarów tematycznych. Pierwszy z nich związany jest z tworzeniem modeli matematycznych procesów opartych na eksperymencie identyfikacyjnym. Badania te rozpoczął w trakcie prac nad doktoratem dotyczącym modelu reaktora PCW dla celów komputerowego sterowania. Kontynuował je w trakcie prac nad tworzeniem systemu eksperckiego do identyfikacji procesówi[4](EDIP – Ekspert Do Identyfikacji Procesów, wersja angielska EFPI – Expert For Process Identification), rozszerzonego później na procesy wielowymiarowe jako MultiEDIP[5]. W szczególności prowadził badania nad wykorzystaniem metod identyfikacji do tworzenia modeli obiektów akustycznych dla układów aktywnego tłumienia hałasu[6]. Prace te posumowane zostały w rozprawie habilitacyjnej[1]. Równolegle zajmował się zagadnieniami programowania sterowników przemysłowych z uwzględnieniem zaleceń zawartych w normie IEC 61131-3[2].
Od roku 2011 prowadził badania nad półaktywnym tłumieniem drgań w pojazdach z wykorzystaniem tłumików magnetoreologicznych, których celem było poprawienie komfortu oraz bezpieczeństwa jazdy[7][8].
Zajmował się także zagadnieniami inteligentnej detekcji błędów w pracy maszyn na przykładzie przekrawacza w linii produkcji tektury[9].
Jerzy Kasprzyk jest autorem dwóch monografii[1][2] i ponad 80 publikacji naukowych, oraz współautorem patentu nr 227773 na wynalazek pt. Sposób ustalania oraz identyfikacji defektów podzespołów tekturnicy, zwłaszcza przekrawacza. Aktywnie uczestniczył w wielu pracach naukowo-badawczych, kierował projektem Modelowanie i sterowanie w półaktywnych układach zawieszenia pojazdów mechanicznych, finansowanym przez Narodowe Centrum Nauki (NCN).
Był promotorem w 3 ukończonych przewodach doktorskich, recenzentem 5 prac doktorskich i 2 rozpraw habilitacyjnych.
Działalność dydaktyczna[edytuj | edytuj kod]
Dr hab. inż Jerzy Kasprzyk ma bardzo bogaty dorobek dydaktyczny, obejmujący przygotowanie materiałów i prowadzenie zajęć na Politechnice Śląskiej, na studiach inżynierskich, magisterskich i doktoranckich. Jego zajęcia prowadzone w językach polskim i angielskim na kierunkach Automatyka i Robotyka, Elektrotechnika oraz Control, Electronic and Information Engineering, związane były przede wszystkim z wykorzystaniem metod matematycznych w praktyce inżynierskiej oraz projektowaniem i programowaniem systemów sterowania (m. in. przedmioty Identyfikacja Procesów, Sterowniki przemysłowe, Sterowniki w Systemach Pomiarowych, Komputerowe Systemy Sterowania, Applications of Control Systems, Systemy i Sterowanie). Wykłady dla doktorantów obejmowały takie przedmioty jak Modelowanie i Analiza Obiektów Dynamicznych, Modelowanie Matematyczne i Symulacja Procesów, Metody i Systemy Przetwarzania Informacji.
Był promotorem ponad 150 prac dyplomowych inżynierskich i magisterskich na kierunkach Automatyka i Robotyka oraz Control, Electronic and Information Engineering.
Jest współautorem pierwszego w Polsce podręcznika dotyczącego programowania sterowników PLC[10].
W latach 1991-1993 brał udział w międzynarodowym programie Tempus, JEP Education in Control Systems and Information Technology, a w latach 1995-1997 w programie Tempus, JEP Information Technology for Control and Decision Support.
Działalność organizacyjna i ekspercka[edytuj | edytuj kod]
W latach 2019–2022 pełnił funkcję Zastępcy Kierownika Katedry Pomiarów i Systemów Sterowania. Był także koordynatorem kierunku Automatyka i Robotyka na Politechnice Śląskiej.
W latach 2007-2011 był kierownikiem Studium podyplomowego Komputerowe systemy sterowania i zarządzania produkcją prowadzonego na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki.
W latach 2018-19 był koordynatorem na kierunku kształcenia Automatyka I Robotyka w innowacyjnym programie testowego kształcenia na piątym poziomie Polskiej Ramy Kwalifikacji w ramach projektu Politechnika Śląska jako centrum badań w obszarze kształcenia na potrzeby przemysłu motoryzacyjnego realizowanego na zlecenie Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju.
Był także ekspertem programu Foresight priorytetowych innowacyjnych technologii na rzecz automatyki, robotyki i techniki pomiarowej oraz ekspertem Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, działanie 4.5 Wsparcie inwestycji o dużym znaczeniu dla gospodarki.
Nagrody i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Za osiągnięcia w pracy naukowej i zawodowej otrzymał medal Komisji Edukacji Narodowej (2012), złoty medal za długoletnią służbę (2017), a także nagrodę Ministra i wiele nagród Rektora Politechniki Śląskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jerzy Kasprzyk: Komputerowe wspomaganie identyfikacji procesów.. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2006.
- ↑ a b c Jerzy Kasprzyk: Programowanie sterowników przemysłowych.. Warszawa: WNT, 2006. ISBN 978-83-204-3109-4.
- ↑ Piotr Krauze, Jerzy Kasprzyk, Andrzej Kozyra, Jarosław Rzepecki. Experimental analysis of vibration control algorithms applied for an off-road vehicle with magnetorheological dampers.. „Journal of Low Frequency Noise Vibration and Active Control”. 37 (3), s. 619-639, 2018. DOI: 10.1177/1461348418756018.
- ↑ Antoni Niederliński, Jerzy Kasprzyk, Jarosław Figwer. EFPI - An Integrated Sofware Environment for System- and Signal Identification. „Proceedings of the 9th IFAC/IFORS Symposium on Identification and System Parameter Estimation”. 1, s. 567-572, 1991. Budapeszt.
- ↑ Antoni Niederliński, Jerzy Kasprzyk, Jarosław Figwer: MULTI-EDIP - Analizator Wielowymiarowych Sygnałów i Obiektów. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 1997.
- ↑ Model identification for Active Noise Control – a case study.. „Archives of Control Sciences”. 14 (3), s. 219 -243, 2004.
- ↑ Piotr Krauze, Jerzy Kasprzyk. Driving Safety Improved with Control of Magnetorheological Dampers in Vehicle Suspension.. „Applied Sciences”. 10 (24), s. 8892, 2020. DOI: 10.3390/app10248892.
- ↑ Piotr Krauze, Jerzy Kasprzyk, Jarosław Rzepecki. Experimental attenuation and evaluation of whole body vibration for an off-road vehicle with magnetorheological dampers.. „Journal of Low Frequency Noise Vibration and Active Control”. 38 (2), s. 852-870, 2019. DOI: 10.1177/1461348418782166.
- ↑ Jerzy Kasprzyk, Stanisław Musiałek. Intelligent Fault Detection and Diagnosis of a Rotary Cutoff in a Corrugator. „Proceedings of the 20th IEEE International Conference on Methods and Models in Automation and Robotics”, s. 1016-1021, 2015. Międzyzdroje.
- ↑ Tadeusz Legierski, Jerzy Kasprzyk, Janusz Wyrwał, Janusz Hajda: Programowanie sterowników PLC. Gliwice: Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, 1998, s. 1-521.