Jezioro Tomickie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Tomickie
Ilustracja
Widok z północy (z Lisówek)
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Tomice, Mirosławki

Region

Pojezierze Poznańskie

Wysokość lustra

69[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

47,2 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


1,78 m
2,7 m

Objętość

786,7 tys. m³

Hydrologia
Rzeki zasilające

Samica Stęszewska

Rzeki wypływające

Samica Stęszewska

Rodzaj jeziora

polodowcowe

Położenie na mapie gminy Stęszew
Mapa konturowa gminy Stęszew, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Tomickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Tomickie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Tomickie”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Tomickie”
Ziemia52°19′04″N 16°38′05″E/52,317778 16,634722

Jezioro Tomickie – jezioro zlokalizowane w gminie Stęszew, na Pojezierzu Poznańskim, na terenie otuliny Wielkopolskiego Parku Narodowego (granica Parku na krótkim odcinku opiera się o linię brzegową). Powierzchnia jeziora wynosi 47,2 ha, a powierzchnia zlewni - 1440,5 ha. Długość linii brzegowej to 3550 m. Akwen zasilany przez Samicę Stęszewską.

Zlewnia w przeważającym charakterze rolnicza. Akwen należy do najpłytszych w Wielkopolskim Parku Narodowym wraz z otuliną i jest najpłytszy w rynnie Witobelsko-Dymaczewskiej. Jezioro ma dobrze rozwiniętą strefę fitolitoralu - pełną sekwencję stref roślinnych z łąkami ramienicowymi włącznie.

Na jeziorze łowisko wędkarskie. W pobliżu jeziora przebiega szlak turystyczny szlak turystyczny niebieski niebieski ze Stęszewa do Otusza.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paweł Anders, Krzysztof Kasprzak, Beata Raszka, Wielkopolski Park Narodowy (Wielkopolska Biblioteka Krajoznawcza), wyd. WBP, Poznań, 1999, s.31, ISBN 83-85811-71-0

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Siepak, Lubomira Burchardt, Mariusz Pełechaty, Artur Osowski, Badania hydrochemiczne na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, UAM, Poznań, 1999, ss.9-12 ISBN 83-908178-4-5
  • Powiat poznański - mapa turystyczna, Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-029-4