Jezioro Woszczelskie (Natura 2000)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Woszczelskie
kod: PLH280034
Ilustracja
Strefa przybrzeżna Jeziora Woszczelskiego – szuwar szerokopałkowy, szuwar trzcinowy, łęg jesionowo-olszowy
obszar mający znaczenie dla Wspólnoty
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Położenie

gminy: Ełk, Stare Juchy

Mezoregion

Pojezierze Ełckie

Data utworzenia

2011

Powierzchnia

3,1367 km²

Położenie na mapie gminy wiejskiej Ełk
Mapa konturowa gminy wiejskiej Ełk, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jezioro Woszczelskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Jezioro Woszczelskie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jezioro Woszczelskie”
Położenie na mapie powiatu ełckiego
Mapa konturowa powiatu ełckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Jezioro Woszczelskie”
Ziemia53°50′52″N 22°14′59″E/53,847778 22,249722

Jezioro Woszczelskie (PLH280034) – obszar mający znaczenie dla Wspólnoty (planowany specjalny obszar ochrony siedlisk) sieci Natura 2000 obejmujący Jezioro Woszczelskie i jego bezpośrednią okolicę (313,67 ha).

Położenie[edytuj | edytuj kod]

OZW Jezioro Woszczelskie obejmuje leżące w centralnej części Pojezierza Ełckiego Jezioro Woszczelskie, które stanowi niemal połowę powierzchni obszaru, wraz z jego najbliższą zlewnią pokrytą głównie przez torfowiska, łąki i olszyny. Ma nieco wydłużony kształt, zajmując fragment rynny polodowcowej pomiędzy jeziorami Sawinda Wielka i Sunowo wzdłuż Jeziora Woszczelskiego i cieków łączących go z innymi zbiornikami rynny.

Obszar niemal w całości znajduje się na terenie gminy Ełk, zajmując fragmenty miejscowości Woszczele, Bienie i Małkinie. Niewielki północno-zachodni fragment obszaru leży w gminie Stare Juchy.

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Główną część obszaru stanowi Jezioro Woszczelskie – mezotroficzne, typu ramienicowego. Oprócz łąk ramienicowych występują w nim zróżnicowane zbiorowiska hydrofitów i helofitów. Szuwary na południowym brzegu jeziora przechodzą w torfowisko przejściowe, a cieki i jezioro otoczone są lasami olchowymi, przeważnie o charakterze lasu łęgowego (łęg jesionowo-olszowy), miejscami zabagnionymi (ols porzeczkowy). Poza tym na obszarze ostoi znajdują się drobne zbiorniki eutroficzne w wyrobiskach pożwirowych i różnego typu łąki – od zmiennowilgotnych trzęślicowych, po świeże typu rajgrasowego. Pewien udział mają również grunty orne, wiejska zabudowa i żwirownia.

Siedliska przyrodnicze[edytuj | edytuj kod]

Las w Woszczelach na brzegu jeziora

OZW Jezioro Woszczelskie powołano dla ochrony następujących siedlisk przyrodniczych:

  • 3140 twardowodne oligo- i mezotroficzne zbiorniki wodne z podwodnymi łąkami ramienic Charetea (jezioro ramienicowe) – 43,14% powierzchni
  • 3150 starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne – 3,63% powierzchni
  • 6410 zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) – 0,06% powierzchni
  • 6510 świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris) – 2,28% powierzchni
  • 7140 torfowiska przejściowe i trzęsawiska – 0,45% powierzchni
  • 91E0 łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe – 2,20% powierzchni.

Gatunki chronione na mocy dyrektywy siedliskowej lub ptasiej[edytuj | edytuj kod]

Inne cenne gatunki[edytuj | edytuj kod]

Łąka ramienicowa w Jeziorze Woszczelskim

Inne formy obszarowej ochrony przyrody[edytuj | edytuj kod]

Obszar leży na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego. Jezioro, podobnie jak inne okoliczne zbiorniki, objęte jest strefą ciszy. Obszar jest położony z dala od pozostałych elementów sieci Natura 2000, najbliższe mu obszary to OZW Murawy na Pojezierzu Ełckim i SOOP Ostoja Poligon Orzysz.

Miejsce spuszczania łodzi we wsi Woszczele

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Jezioro jest użytkowane rybacko (dzierżawa gospodarstwa rybnego), co jednak nie wpływa niekorzystnie na siedlisko. Zagrożeniem są wahania poziomu wód, które powodują wypłycanie łąk ramienicowych. Również presja turystyczna związana z budową infrastruktury wypoczynkowej skutkuje niszczeniem roślinności przybrzeżnej. Wydobycie żwiru w okolicy potencjalnie może zagrozić zmianą stosunków wodnych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]