John Runciman
_-_John_Runciman_(1744%E2%80%931768),_Artist,_Self_Portrait_-_PG_3546_-_National_Galleries_of_Scotland.jpg) Autoportret, 1767 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
_-_The_Flight_into_Egypt_-_NG_648_-_National_Galleries_of_Scotland.jpg)
John Runciman (ur. 1744 w Edynburgu, zm. w 1768 lub 1769[1] w Neapolu) – szkocki malarz dzieł o tematyce biblijnej i literackiej.
Urodził się w Edynburgu, był młodszym bratem malarza Alexandra Rucimana. Zachowały się nieliczne jego dzieła, m.in. namalowana w Edynburgu Ucieczka do Egiptu (Szkocka Galeria Narodowa), gdzie widoczny jest wpływ Rembrandta[1]. Towarzyszył bratu w podróży do Rzymu w 1766[2]. W 1767 namalował Króla Leara wśród burzy, dzieło inspirowane sztuką Shakespeare’a. W tym samym roku przeniósł się do Londynu, a po kilku miesiącach do Rzymu, gdzie stworzył swój autoportret, rycinę Powrót syna marnotrawnego i rysunki. W 1768 roku zachorował na suchoty i zniszczył wiele swoich dzieł, po części w wyniku twardej krytyki malarza Jamesa Nevaya. Zmarł młodo w Neapolu w 1768 lub 1769[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Duncan Macmillan: Scottish Art 1460-2000. Mainstream, 2000. ISBN 1-84018-255-5.
- ↑ Hugh Chisholm: Encyclopædia Britannica. 19 (11. ed.). Cambridge University Press, 1911, s. 851.