Julian Bugajski
| Data urodzenia |
11 marca 1885 |
|---|---|
| Data śmierci |
29 marca 1958 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
działacz spółdzielczy i samorządowy |
| Odznaczenia | |
 
| |
Julian Bugajski (ur. 11 marca 1885, zm. 29 marca 1958) – polski działacz spółdzielczy związany ze „Społem” i samorządowy związany z Częstochową.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Julian Bugajski urodził się 11 marca 1885 roku[1]. Po zdanej maturze w 1903 roku związał się z ideą spółdzielczości w branży spożywczej i został jednym z pierwszych działaczy spółdzielczości w tej dziedzinie. Związany z pismem i ruchem „Społem” od połowy lat 1900. W latach 1908–1911 kierował Spółdzielnią Spożywców „Społem” w Pabianicach, po czym został kontrolerem w ogólnopolskim związku branżowym, a następnie stworzył spółdzielnię spożywców „Jedność” w Częstochowie i kierował nią do 1930 roku, czyniąc z niej jedną z najsprawniej działających lokalnych spółdzielni w Polsce[2].
Działając w ogólnopolskich strukturach spółdzielczych kierował regionalnym oddziałem „Społem” w Częstochowie, ponadto od 1930 roku zasiadał w zarządzie Związku Spółdzielni Spożywców „Społem” w Warszawie i z ramienia organizacji odpowiadał za rozwój własnej produkcji, m.in. kierując budową zakładów przetwórstwa owocowego w Dwikozach, rozbudową fabryki słodyczy we Włocławku czy budową drożdżowni w Kielcach[2].
Oprócz działalności spółdzielczej zajmował się działalnością polityczną, od 1915 roku udzielając się w Polskiej Partii Socjalistycznej, której był członkiem. W latach 1925 i 1927 dwukrotnie był wybierany z listy PPS do Rady Miasta w Częstochowie i pełnił funkcję jej przewodniczącego w obu tych kadencjach[2].
Był autorem podręczników dla spółdzielców[2]:
- „Piekarnie przy stowarzyszeniu spożywców”
- „Masarnie przy stowarzyszeniu spożywców”
- „Podręcznik dla sklepowych spółdzielni spożywców” (redakcja).
W zarządzie „Społem” pozostał także przez cały okres II wojny światowej[3]. Angażował się w pomoc podziemiu polskiemu oraz udzielanie schronienia osobom ściganym. Po 1945 roku wycofał się z działalności politycznej i kontynuował pracę w „Społem”. W okresie stalinizmu zwolniony z pracy w ramach represji[2]. Zmarł 29 marca 1958 roku[4]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 153-4-1)[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (5 sierpnia 1937)[5][2]
- Złoty Krzyż Zasługi (13 czerwca 1936)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: JULIAN BUGAJSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-01-09].
- ↑ a b c d e f Piekarstwo spółdzielcze. Lewicowo.pl. [dostęp 2014-11-12]. (pol.).
- ↑ Kazimierz Bendkowski. Józef Jasiński lider spółdzielczości „Społem” (w 50 rocznicę śmierci). „Społemowiec warszawski”. 3/2013 (553), s. 4, 2013. (pol.).
- ↑ Bugajski Julian. Nekrologi Warszawskie. [dostęp 2014-11-12]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 178, poz. 294 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 230, poz. 403 „za zasługi na polu spółdzielczości”.