Przejdź do zawartości

Julio Muñoz Ramonet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Julio Muñoz Ramonet (ur. 1912, zm. 1991 w Szwajcarii) – gubernator Katalonii, biznesmen, kolekcjoner sztuki.

W 1934 roku podczas walk niepodległościowych w Katalonii, jako jej gubernator, stał po stronie rządu w Madrycie. Sympatyzował z reżimem generała Franco, współpracował z Rafaelem Trujillem[1]

Jako biznesmen zajmował się przemysłem tekstylnym; stworzył firmy El Aguila, El Siglo, Sociedad de Navegación Muñoz, Comar y Compañía Internacional del Corcho. Wielkiego majątku dorobił się na czarnym rynku bawełny i spekulacjach na rynku nieruchomości. Zajmował się sektorem bankowym; w Szwajcarii założył dwa banki: Spar und Kredit i Genevoise de Commerce et Crédit. Prowadził interesy w Japonii, Tajlandii, Szwajcarii na Filipinach i Kubie. Zatrudniał około 45 tys. pracowników. W 1986 roku został oskarżony o oszustwa podatkowe i fałszerstwa związane z jego Międzynarodową Firmą Ubezpieczeniową. Ramonet uciekł do Szwajcarii; zamieszkał w Bad Ragaz, gdzie pozostał do śmierci[1].

Ramoent ożenił się z Carmen Villalonga (córką Ignacio Villalonga), z którą miał cztery córki: Helen, Carmen, Isabel i Alejandrę[2].

Kolekcja dzieł[edytuj | edytuj kod]

Ramonet zgromadził kolekcję liczącą ponad 500 obrazów w tym dzieła Goi, El Greca, Rembrandta, Moneta, 50 ołtarzy i pięć dużych gobelinów. Część zbiorów stanowiła dawna kolekcja Rómulo Bosch Catarineu, którą milioner zakupił w 1950 roku[2]. Po śmierci Muñoza w 1991 roku zbiory stały się przyczyną sporów sądowych o prawo do ich dziedziczenia. W 1995 roku założono fundację sprawującą pieczę nad kolekcją. W 2013 roku sąd zdecydował, iż około trzysta prac zostanie przekazanych władzom miasta Barcelony, które zostało ustanowione kustoszem kolekcji. W 1987 roku sporządzono listę dziewiętnastu najcenniejszych dzieł, których wartość szacowano na 13 mln dolarów.

25 lipca 2013 roku do pałacu Muntaner[3], rezydencji Julio Muñoza Ramoneta w Barcelonie, wkroczyła policja by zabezpieczyć kolekcje dzieł sztuki zebrane przez przemysłowca. Po wkroczeniu policji stwierdzono, że wiele z tych dzieł zniknęło, pozostały jedynie tabliczki na ścianach, w miejscu gdzie owe dzieła wisiały. Stwierdzono obecność zaledwie 300 obrazów. Zaginęły m.in. prace Goi (Virgen del Pilar) i El Greca (Zwiastowanie)[4], które odnaleziono w 2011 roku u córki kolekcjonera Isabel Muñoz[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b LAS MENTIRAS...Y VERDADES, QUE SON MUCHAS EN LA VIDA...: JULIO MUÑOZ RAMONET...1912-1991 [online], mtvo-lasmentiras.blogspot.co.uk/2011/05/julio-munoz-ramonet1912-1991.html [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-23].
  2. a b A priceless collection left to Barcelona goes up in sfumato | In English | EL PAÍS [online], elpais.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  3. Pałac Ramoneta i kolekcja on line
  4. Desaparece la mitad de las obras que Julio Muñoz Ramonet dejó al Ayuntamiento de Barcelona [online], vozpopuli.com [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-25] (hiszp.).
  5. Las hijas de Muñoz Ramonet ocultan dos cuadros de Goya y El Greco. El País. (hiszp.).