Juliusz Kaczorowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Kaczorowski
Prałat, kapelan, kanonik
Ilustracja
Juliusz Kaczorowski (1927)
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1909
Rzeszów

Data śmierci

18 maja 1988

Miejsce pochówku

Wielka Brytania

Proboszcz Polskiej Parafii w Mansfield
Okres sprawowania

1948–1962

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1932

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Wojska Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino

Juliusz Ludwik Zygmunt Kaczorowski (ur. 16 lutego 1909 w Rzeszowie, zm. 18 maja 1988) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Ludwik Zygmunt Kaczorowski urodził się 16 lutego 1909 w Rzeszowie[1][2][3][4][a]. Jego matka Maria była kasjerką kolejową, a ojciec był adjunktem (zmarł przed 1922)[2]. Miał brata Henryka Antoniego (ur. 1912)[5].

Uczył się w II Państwowym Gimnazjum w Rzeszowie[6]. W 1927 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Marian Musiał, Józef Pudełko)[1][7]. Został absolwentem seminarium duchownego we Lwowie oraz ukończył studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[3]. W 1932 otrzymał święcenia prezbiteratu[3]. Następnie jako duchowny archidiecezji lwowskiej w latach 30. posługiwał jako wikariusz i katecheta w Stanisławowie do końca istnienia II Rzeczypospolitej w 1939[3].

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów w 1940 podczas próby przejście przez granicę z Rumunią[3][8]. Był sądzony w Pryłukach[8]. 19 sierpnia 1940 został skazany za kontrrewolucję[8] na karę pięciu lat pobytu w obozie pracy przymusowej[3]. Następnie został zesłany do obozu Workutłag w Workucie[3]. Około 1940/1941 przebywał w łagrze Pot’ma koło Uchty, później w łagrze Kniaź-Pohost (był tam także ks. Adolf Krzywicki[9]).

Na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 odzyskał wolność w lutym 1942[3]. Zgłosił się do formowanej Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa i w jej szeregach został kapelanem[3]. Po ewakuacji armii do Iranu w 1943 pełnił funkcję spowiednika w obozie polskich uchodźców w Teheranie, później w klinice medycznej[3]. Wraz z 2 Korpusem Polskim przebył szlak przez Bliski Wschód do Włoch[10]. Brał udział w kampanii włoskiej, w tym w walkach w bitwie o Monte Cassino jako kapelan 31 Kompanii Sanitarnej[10].

Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii i posługiwał w tamtejszych parafiach[3]. W 1947 pracował w Hardwick, a od 1948 w Forest Town[11]. Od 1948 do 1962 sprawował funkcję prałata proboszcza Polskiej Parafii w Mansfield i okolicy[12]. W 1958 zamieszkiwał przy Z. Spencer Street w Chesterfield[13]. W 1962 przeniósł się do Loughborough[11]. Otrzymał tytuł kanonika. Przeszedł na emeryturę w 1984[3].

Zmarł 18 maja 1988[3][14]. Został pochowany na cmentarzu Laxton Hall[10].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Karolina Grodziska podała datę urodzenia 16 lutego 1907, zob. Karolina Grodziska, Andrzej Suchcitz: „Zostanie po nich nikły ślad...” Polskie groby na cmentarzach w Laxton Hall, Fawley Court i Henley-on-Thames. Kraków: Secesja, 2007, s. 22. ISBN 978-83-925149-0-9.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 12, 22.
  2. ↑ a b Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 279.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m Biography of Father Juliusz Kaczorowski. biographies.library.nd.edu. [dostęp 2015-09-09]. (ang.).
  4. ↑ Materiały ↓, s. 4-10.
  5. ↑ Materiały ↓, s. 11-16.
  6. ↑ Materiały ↓, s. 2.
  7. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2018-09-25].
  8. ↑ a b c Ks. Roman Dzwonkowski SAC: Ks. Stanisław Szulmiński SAC na tle losów duchowieństwa katolickiego w ZSSR.. catholicmartyrs.org. [dostęp 2015-09-09].
  9. ↑ Ks. Adolf Krzywicki, duszpasterz Polaków w ZSRR. katolicy1844.republika.pl. [dostęp 2015-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  10. ↑ a b c d e f Karolina Grodziska, Andrzej Suchcitz: „Zostanie po nich nikły ślad...” Polskie groby na cmentarzach w Laxton Hall, Fawley Court i Henley-on-Thames. Kraków: Secesja, 2007, s. 22. ISBN 978-83-925149-0-9.
  11. ↑ a b Krótka historia Polskiej Parafii w Mansfield i okolicy. parafia-mansfield.co.uk. [dostęp 2015-09-09].
  12. ↑ Księża Proboszczowie Polskiej Parafii w Mansfield i okolicy. parafia-mansfield.co.uk. [dostęp 2015-09-09].
  13. ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 128.
  14. ↑ Zmarli kapłani. pcmew.org. [dostęp 2015-09-09].
  15. ↑ Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 8, 24 kwietnia 1969. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Juliusz_Kaczorowski&oldid=71253551”