Przejdź do zawartości

Jurij Antipow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Antipow
Юрий Антипов
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1915
Moskwa

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1997
Szczołkowo

Przebieg służby
Lata służby

1934–1964

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe”

Jurij Aleksandrowicz Antipow (ros. Юрий Александрович Антипов, ur. 21 lutego?/6 marca 1915 w Moskwie, zm. 4 czerwca 1997 w Szczołkowie) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1957).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Skończył szkołę zawodową, pracował jako ślusarz w zakładzie lotniczym, w 1932 ukończył moskiewską szkołę szybowców, później uczył się w szkole lotniczej. Od stycznia 1934 służył w Armii Czerwonej, w listopadzie 1934 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Odessie, potem do 1940 był w niej instruktorem. Od lipca 1940 był inspektorem Instytucji Wojskowo-Edukacyjnych Głównego Zarządu Sił Powietrznych Armii Czerwonej, od czerwca 1941 jako dowódca klucza 402 pułku lotnictwa myśliwskiego uczestniczył w wojnie z Niemcami na Froncie Północno-Zachodnim. W sierpniu i wrześniu 1941 był zastępcą dowódcy eskadry 180 pułku lotnictwa myśliwskiego na Froncie Zachodnim, walczył m.in. w rejonie Idricy, Wielkich Łuków, Starej Russy i Smoleńska, 23 września 1941 został ranny. Po wyjściu ze szpitala w Kalininie w grudniu 1941 został dowódcą eskadry 27 zapasowego pułku lotniczego w Wołogdzie, w marcu 1943 ukończył kursy doskonalenia kadry oficerskiej przy Akademii Wojskowo-Powietrznej w Czkałowie. Podczas wojny wykonał 181 lotów bojowych i stoczył 16 walk powietrznych, zestrzeliwując osobiście 2 i w grupie 5 samolotów wroga. Od marca 1943 do lipca 1964 był pilotem doświadczalnym Państwowego Naukowo-Badawczego Instytutu Sił Powietrznych, testował wiele nowych modeli samolotów. W lipcu 1964 zakończył służbę w stopniu pułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]