Kałęczyn (Warszawa)
 |
Ten artykuł od 2023-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Kałęczyn – grunty folwarku Starej Warszawy, znajdujące się na południe od miasta[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Kałęczyn pochodzi prawdopodobnie od nazwy osobowej[2] (według innego źródła − od kału, czyli błota)[3].
W XVI wieku właścicielami obszernych terenów w Kałęczynie pozostawali książeta mazowieccy, a po włączeniu tej części Mazowsza wraz Warszawą do Korony Królestwa Polskiego (1526) − królowie polscy[4]. Grunty te w szybkim tempie były jednak przekazywane prywatnym właścicielom[5].
Osią osadnictwa dla Kałęczyna była obecna ulica Nowy Świat[6], przy której w I połowie XVII zaczęto wznosić drewniane domy[7].
W 1659 królowa Ludwika Maria Gonzaga sprowadziła tu siostry szarytki, które wybudowały klasztor i Zakład Św. Kazimierza. Zakonnice rozparcelowały działki leżące najbliżej drogi nazwanej w tym czasie Tamką i powstała jurydyka klasztorna Tamka-Kałęczyn. Późniejsze jurydyki na terenie Kałęczyna to m.in. Bożydar-Kałęczyn, Aleksandria i Ordynacka.
W II połowie XVIII wieku przejściowo istniała także nazwa ulicy Kałęczyńska[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 14 Nowowiejska-Francesco Nullo. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2008, s. 69. ISBN 978-83-88372-37-7.
- ↑ a b Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 297. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Eugeniusz Szwankowski: Warszawa. Rozwój urbanistyczny i architektoniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Techniczne, 1952, s. 46.
- ↑ Kazimierz Konarski: Warszawa w pierwszym jej stołecznym okresie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 74.
- ↑ Kazimierz Konarski: Warszawa w pierwszym jej stołecznym okresie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 75.
- ↑ Eugeniusz Szwankowski: Warszawa. Rozwój urbanistyczny i architektoniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Techniczne, 1952, s. 20.
- ↑ Maria Bogucka, Maria Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Władysław Tomkiewicz, Andrzej Zahorski: Warszawa w latach 1526–1795. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 25. ISBN 83-01-03323-1.