Kaboszon (architektura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaboszon w ornamencie okuciowym. Dekoracja ołtarza głównego w drewnianym kościele w Boronowie

Kaboszon – motyw ornamentalny, wzorowany na oszlifowanym kamieniu szlachetnym (kaboszonie), w kształcie kulistym, półkulistym i elipsoidalnym. Stosowany w ornamentyce renesansowej (często jako element towarzyszący ornamentom okuciowym) i barokowej[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia sztuki. Tom 19. Słownik terminów artystycznych i architektonicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 176. ISBN 978-83-62095-59-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nikolaus Pevsner, John Fleming, Hugh Honour, Encyklopedia architektury, Warszawa 1992.