Kajjik
Kajjik lub kajjikk – tradycyjna łódź rybacka na Malcie. Przekształciła się w XVII wieku z caïque, która była używana w innych częściach Morza Śródziemnego. Dawniej kajjikk wyposażony były w żagle i wiosła, dziś łodzie rybackie napędzane są silnikami stacjonarnymi. Odmiany łodzi biorą udział w tradycyjnych regatach wioślarskich odbywających się dwa razy w roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kajjik rozwinął się w XVII wieku z caïque towarzyszących galerom floty Zakonu Rycerzy Świętego Jana. Łodzie były zwykle używane jako łodzie rybackie, ale niektóre służyły również do przewożenia pasażerów[1].
Warianty kajjika obejmowały kajjik tal-kopp i kajjik tal-lampara. Ten ostatni miał przymocowane do dziobu źródło światła, które umożliwiało łowienie w nocy[2]. Innym wariantem był kajjik tal-gangmu, który miał niski dziób i krótką stewę rufową pierwotnie przeznaczoną do łowienia muszli[1]. Wykorzystywano ją również do wydobywania węgla, który spadł na dno morskie podczas załadunku na statki w Grand Harbour[2].
Od około 1920 na niektórych kajjikkach służących do łowienia ryb montowano silniki. Dziś łodzie te nie są już budowane i powoli zanikają. Jednak wiele egzemplarzy nadal istnieje, szczególnie w Saint Paul’s Bay i Marsaxlokk, i jest używanych do połowów ryb[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Kajjik jest podobny do dgħajsa tal-pass, ale ma mocniejszą konstrukcję i płaską rufę. Łodzie były pierwotnie wyposażone zarówno w wiosła, jak i żagle. Miały jeden maszt uzbrojony w ożaglowanie rozprzowe. Dziś napędzają je silniki[1].
Odmiany regatowe[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Regatowe odmiany kajjika są powszechnie używane w regatach wioślarskich odbywających się w Grand Harbour 31 marca i 8 września każdego roku[3]. Biorą one udział we wrześniowych regatach od 1822. Początkowo kajjikki tal-kopp były używane w wyścigach, ale specjalnie zbudowane wersje łodzi zostały wprowadzone później[4].
Kajjik używany we współczesnych regatach ma dwa wiosła i jest obsadzony przez dwuosobową załogę, jeden wioślarz stoi, a drugi siedzi[3]. Łodź ma około 4,11 m długości, około 1,42 m szerokości i około 0,53 m zanurzenia[4].
W regatach biorą udział także inne tradycyjne łodzie, dgħajsa i frejgatina[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Joseph Muscat. Traditional Boats of Malta. „Malta Archaeological Review”, s. 26–40, 2005. [zarchiwizowane z adresu 2020-04-05]. (ang.).
- ↑ a b Joseph Muscat. Id-dgħajjes tradizzjonali Maltin: it-tieni taqsima. „L-Imnara”. 10 (1), s. 15–20, 2012. Għaqda Maltija tal-Folklor. (malt.).
- ↑ a b c Paul Cocks: Why don’t the expert Maltese rowers compete in the Olympics?. [w:] Malta Today [on-line]. 2016-08-23. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-05)]. (ang.).
- ↑ a b c Joseph Serracino: Boats used in Regatta. SportinMalta.com, 2010-09-09. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (ang.).