Kalinów (województwo opolskie)

Kalinów

wieś
Fragment zabudowy w centrum wsi
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	strzelecki
Gmina	Strzelce Opolskie
Liczba ludności (2022)	245
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	47-100
Tablice rejestracyjne	OST
SIMC	0503215
Położenie na mapie gminy Strzelce Opolskie Kalinów
Położenie na mapie Polski Kalinów
Położenie na mapie województwa opolskiego Kalinów
Położenie na mapie powiatu strzeleckiego Kalinów
50°30′08″N 18°12′15″E

Kalinów (niem. Kalinow, 1936-1945 Blütenau) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Strzelce Opolskie.

W 1910 r. Kalinów posiadał 460 mieszkańców, w tym 422 mówiących językiem polskim, 38 językiem niemieckim. Głównym źródłem utrzymania ludności było rolnictwo.

W wyborach komunalnych z listopada 1919 roku oddano wszystkie 38 głosów na listę polską, uzyskując komplet 9 mandatów. Podczas plebiscytu na Górnym Śląsku z 20 marca 1921 r. spośród 269 uprawnionych do głosowania (w tym 37 emigrantów) głosowało za Polską 70, za Niemcami - 190 osób.

Podczas III powstania śląskiego, 7 maja 1921 roku, Kalinów został zajęty przez baon tarnogórski Romana Koźlika z Podgrupy „Bodgan”. Wieś stanowiła siedzibę sztabu tegoż związku taktycznego. Od 21 maja Kalinów znalazł się na linii frontu. 23 maja siły polskie przeprowadziły nieudany atak z rejonu Kalinowa na Ligotę Dolną. Około 2.00 w nocy 30 maja trzy kompanie 3. baonu Freikorps Oberland uderzyły na Kalinów i posuwały się dalej drogą przez las w stronę dworca kolejowego w Szymiszowie. W trakcie tego natarcia wzmocniono walczące oddziały niemieckie baonem szturmowym „Heinz”, który ruszył na północ z Niwek, osłaniając lewe skrzydło (od zachodu) atakujących, a z prawej flanki (od wschodu) podobne zadanie otrzymały dwie kompanie 2. baonu Oberlandu kierujące się na Rożniątów. Celem drugiej grupy było odcięcie oddziałów polskich w Kalinowie. 31 maja wieś została zajęta przez 3. baon mjra Siebringhausa z Freikorps Oberland. Walki o Kalinów z oddziałami polskimi były bardzo zacięte. Z jednej kompanii 3. baonu Oberlandu zginęło sześciu oficerów. Oddziały niemieckie nie brały jeńców z wyjątkiem żołnierzy alianckich - do niewoli wzięto jednego francuskiego oficera i pięciu towarzyszących mu żołnierzy walczących po stronie polskiej. Walcząca pod Kalinowem kompania Mikulczyce z Pułku Zabrzańskiego pod dowództwem Wincentego Gawlika straciła 38 powstańców, większość z nich nie poległa podczas walki, ale została stracona dopiero po wzięciu do niewoli, co ustalono na podstawie wyglądu zwłok pochowanych koło domu miejscowego gajowego. Na terenie Kalinowa walczył sławny z okrucieństwa oddział pod dowództwem Beppo Römera. W odwecie za akt zbrodni dokonany na wziętych do niewoli powstańcach baon R. Koźlika, wycofując się z Kalinowa, wysadził w powietrze miejscowy pałac hr. von Strachwitza. Tegoż dnia, po bitwach pod Szymiszowem i Rożniątowem, Kalinów został odbity przez Polaków. Podczas walk zginął zamordowany przez Selbstschutz Oberschlesien mieszkaniec wsi, Alfons Świerzy. W walkach o Kalinów, według własnych ocen, Niemcy stracili 20 zabitych i 30 rannych. 3 czerwca baon mjra Siebringhausa bezskutecznie próbował opanować wieś.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kalinów, po jej zniesieniu w gromadzie Rożniątów. Od 1950 r. miejscowość administracyjnie należy do województwa opolskiego.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są:

• kościół fil. pw. Narodzenia NMP, z XV w., XVIII w.
• zbiorowa mogiła powstańców śląskich, na cmentarzu rzym.-kat.
• spichlerz dworski, z XIX w.
• park dworski, z poł. XVIII do XIX w.