Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Bukowicach
A-211[1] z dnia 10 marca 1993 | |||||||||||||
kaplica filialna | |||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia |
Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Apostołów Piotra i Pawła w Leśnej Podlaskiej | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Leśna Podlaska | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bialskiego | |||||||||||||
52°08′44,4″N 22°59′58,5″E/52,145667 22,999583 |
Kaplica Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicka kaplica w Bukowicach, wzniesiona w 1896 jako cerkiew prawosławna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Bukowicach od 1576 istniała prawosławna cerkiew Trójcy Świętej. W 1684 na jej miejscu została wzniesiona nowa świątynia unicka. Kolejną budowlę sakralną tego wyznania zbudowano w Bukowicach w 1751, do 1780 jej kolatorami była rodzina Sedlnickich. W 1875 miejscowa parafia pod przymusem przeszła do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[2].
W 1896 na potrzeby prawosławnej parafii powstała nowa cerkiew. Została ona po 1915 zrewindykowana na rzecz Kościoła łacińskiego. W 1921 budynek był częściowo remontowany; kompleksową renowację przeszedł dopiero w latach 80. i 90. XX wieku[2]. Świątynią opiekują się zakonnicy z klasztoru paulinów w Leśnej Podlaskiej[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kaplica w Bukowicach jest budowlą drewnianą na kamienno-ceglanej podmurówce, orientowaną, szalowaną, o konstrukcji wieńcowej. Jest trójdzielna, z kwadratowym przedsionkiem, prostokątną nawą i niższym od niej i także prostokątnym prezbiterium. Wnętrza budynku kryje odeskowany strop; dach nad nawą jest dwuspadowy, zaś nad pomieszczeniem ołtarzowym – trójspadowy. Nad przedsionkiem wznosi się zbudowana na planie kwadratu wieża zwieńczona dachem hełmowym z cebulastą kopułką[2].
Ołtarz główny w bukowickiej kaplicy powstał w dwudziestoleciu międzywojennym, po jej przejęciu przez katolików. Umieszczono w nim prawdopodobnie XVIII-wieczną kopię obrazu Matki Bożej Leśniańskiej oraz XIX-wieczną ikonę Trójcy Świętej. Ołtarze boczne w świątyni zostały być może skonstruowane z elementów dawnego cerkiewnego ikonostasu, a wstawione do nich obrazy są ikonami z przełomu XIX i XX wieku. Przedstawiają odpowiednio Pokłon Pasterzy i Chrzest Pański. Z II poł. XIX w. pochodzi także wizerunek św. Jerzego i św. Barbary. Z końca XIX w. pochodzą lichtarze, starsza jest miedziana kropielnica, wykonana na przełomie XVIII i XIX w. jako kociołek na wodę święconą[2].
W marcu 1993 kaplicę wpisano do rejestru zabytków woj. lubelskiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .
- ↑ a b c d e red. K. Kolendo-Korczakowa, A. Oleńska, M. Zgliński: Katalog zabytków sztuki w Polsce. Województwo lubelskie powiat Biała Podlaska. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2006, s. 45.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych - województwo lubelskie. [dostęp 2014-10-04].
- Drewniane cerkwie w województwie lubelskim
- Drewniane kościoły w województwie lubelskim
- Obiekty sakralne w gminie Leśna Podlaska
- Zabytkowe cerkwie w powiecie bialskim
- Bukowice (województwo lubelskie)
- Drewniane kaplice w województwie lubelskim
- Kaplice w diecezji siedleckiej
- Zabytki w powiecie bialskim
- Budynki w Polsce oddane do użytku w 1896