Kara aresztu koszarowego

Kara aresztu koszarowego – dawna kara dyscyplinarna stosowana w Wojsku Polskim.

Karę wymierzało się na okres od trzech do czternastu dni za czyny o znamionach przestępstwa ściganego na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, jeżeli uprawniony dowódca odstąpił od złożenia wniosku, oraz za przewinienie dyscyplinarne popełnione w czasie odbywania kary zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub w ciągu trzech miesięcy od dnia jej odbycia.

W czasie odbywania kary żołnierz w czasie wolnym od zajęć służbowych nie może opuszczać jednostki wojskowej lub innego wyznaczonego miejsca przebywania oraz miał obowiązek zgłaszania się do przełożonego lub innego wskazanego żołnierza w określonych odstępach czasu, nie częściej jednak niż cztery razy na dobę, a ponadto w czasie wolnym od zajęć służbowych miał obowiązek pozostawać w określonym przez przełożonego rejonie jednostki wojskowej oraz wykonywać pod kontrolą dodatkowe zadania na rzecz jednostki wojskowej określone przez przełożonego dyscyplinarnego, w wymiarze do 4 godzin dziennie.

Karę aresztu koszarowego mógł orzec w pierwszej instancji tylko dowódca jednostki wojskowej.

Bibliografia

• Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz.U. z 2002 r. nr 42, poz. 370, z późniejszymi zmianami) (uchylona)