Karate Kid (film 1984)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karate Kid
The Karate Kid
Gatunek

obyczajowy, sztuk walki

Rok produkcji

1984

Data premiery

22 czerwca 1984

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski, japoński

Czas trwania

126 min

Reżyseria

John G. Avildsen

Scenariusz

Robert Mark Kamen

Główne role

Ralph Macchio
Pat Morita
William Zabka
Martin Kove
Elisabeth Shue

Muzyka

Bill Conti

Zdjęcia

James Crabe

Scenografia

William J. Cassidy

Kostiumy

Richard Bruno
Aida Swenson

Montaż

John G. Avildsen
Walt Mulconery
Bud S. Smith

Produkcja

Jerry Weintraub

Wytwórnia

Columbia Pictures
Jerry Weintraub Productions
Delphi Films

Budżet

8 000 000 dolarów

Kontynuacja

Karate Kid II

Karate Kid (ang. The Karate Kid) – amerykański film obyczajowy z 1984 roku w reżyserii Johna G. Avildsena.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

i inni

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Nastoletni Daniel LaRusso (Ralph Macchio) przenosi się wraz ze swoją matką, Lucille (Randee Heller), z New Jersey do Los Angeles. Zaprzyjaźnia się z Freddym Fernandezem (Israel Juarbe). Podczas imprezy na plaży Daniel poznaje blondynkę Ali Mills (Elisabeth Shue). Oboje przypadli sobie do gustu, co nie podoba się jej byłemu chłopakowi, Johnny’emu Lawrence’owi (William Zabka). Johnny, znający karate, daje Danielowi bardzo ostry wycisk. W wyniku tego zdarzenia Daniel też zamierza trenować wschodnie sztuki walki, ale nie może zapisać się do klubu, bo tam trenuje Johnny wraz ze swoimi przyjaciółmi. Z pomocą Danielowi przychodzi pan Miyagi (Pat Morita) – stary Japończyk, który dużo wie o wschodnich sztukach walki.

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Film spotkał się z pozytywnym przyjęciem zarówno krytyków, jak i widzów. Magazyn Entertainment Weekly sklasyfikował go na 31. miejscu 50 najlepszych filmów młodzieżowych[1], a internetowy serwis Rotten Tomatoes przyznał mu ocenę 88%[2].

Roger Ebert z Chicago Sun-Times uznał obraz Avildsena za jeden z najlepszych filmów roku, przyznając mu jednocześnie maksymalną ocenę czterech gwiazdek. Opisał go również jako „ekscytującą, przyjemnie rozgrzewającą serce opowieść z jedną z najbardziej interesujących przyjaźni od dłuższego czasu”[3]. Także pozytywną recenzję napisała Janet Maslin(inne języki) z New York Timesa[4].

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Oscary za rok 1984[edytuj | edytuj kod]

  • Najlepszy aktor drugoplanowy – Pat Morita (nominacja)

Złote Globy 1984[edytuj | edytuj kod]

  • Najlepszy aktor drugoplanowy – Pat Morita (nominacja)

Kontynuacje[edytuj | edytuj kod]

Sukces filmu sprawił, że powstały jeszcze jego trzy kontynuacje, spin-off w postaci serialu animowanego, remake, gra video oraz liczne gadżety, koszulki i plakaty. Zapoczątkował również karierę Ralpha Macchio jako idola nastolatek i odświeżył karierę Pata Mority, który wcześniej kojarzony był głównie z roli Arnolda z serialu komediowego Happy Days[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 50 Best High School Movies. [dostęp 2013-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-05)].
  2. The Karate Kid (1984) – Rotten Tomatoes [online], www.rottentomatoes.com [dostęp 2013-08-23] (ang.).
  3. Roger Ebert: The Karate Kid. Chicago Sun-Times, 1984-01-01. [dostęp 2013-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-18)]. (ang.).
  4. Janet Maslin: "SCREEN 'KARATE KID', BANE OF BULLIES. The New York Times, 1984-06-22. [dostęp 2013-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-18)]. (ang.).
  5. Jon Thurber: Pat Morita, 73; Actor Starred in 'Karate Kid' Movie Series. The Los Angeles Times, 2005-11-26. [dostęp 2015-09-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]