Karzniczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karzniczka
osada
Ilustracja
Ruiny pałacu
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Damnica

Liczba ludności (2022)

350[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-231[3]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0743379

Położenie na mapie gminy Damnica
Mapa konturowa gminy Damnica, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Karzniczka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Karzniczka”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Karzniczka”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Karzniczka”
Ziemia54°29′24″N 17°14′12″E/54,490000 17,236667[1]

Karzniczka (Karżniczka, kaszb. Niemieckô Karznica[4], niem. Deutsch Karstnitz) – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Damnica[5].

Wieś jest siedzibą sołectwa Karzniczka, w którego skład wchodzi również miejscowość Łężyca.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa jest tzw. chrztem nazewniczym i ma charakter pseudotopograficzny-relacyjny. Powstała przez dodanie do nazwy własnej Karznica formantu zdrabniającego -k-[6]. Pierwotna niemiecka nazwa Deutsch Karstnitz ma charakter relacyjny, pochodzenie słowiańskie i została ponowiona z nazwy miejscowej Karstnitz „Karznica”, z dodanym wyróżnikiem deutsch „niemiecki” (starsza miejscowość Karstnitz otrzymała wyróżnik wendischwendyjski, słowiański”)[6][7]. W potocznym uzusie miejscowość funkcjonuje pod nazwą Karżniczka, gmina Damnica bezskutecznie występowała o usankcjonowanie tej formy nazwy jako podstawowej[8].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje opartą na polskiej kaszubską formę nazwy Karzniczka[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Pałac, zbudowany przez Puttkamerów w XVIII wieku jako zamek wodny, rozbudowany w 1802 na planie podkowy. Boczne skrzydła z oficynami były kilkanaście lat młodsze. W południowe skrzydło wkomponowano ryglowy dwór z XVII wieku[10]. Po 1945 roku w budynkach mieścił się ośrodek wypoczynkowy, następnie szkoła rolnicza. W latach 90. XX wieku pałac przeszedł w ręce prywatne. W 2009 roku uległ spaleniu[11].

Ponadto we wsi znajduje się park krajobrazowy z XIX w., spichlerz i gorzelnia z poł. XIX w. oraz czworak z początku XIX w[12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 51188
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 431 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 137 (pol.).
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 54.
  7. Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 26-27.
  8. Uchwała Rady Gminy. [dostęp 2015-07-01].
  9. Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 207, ISBN 978-83-62137-50-3.
  10. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 265-266, ISBN 978-83-7495-133-3.
  11. Powiat Słupski [online], www.powiatslupsk.info [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-18] (pol.).
  12. Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 155, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.