Kasper Żelechowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kasper Żelechowski
Ilustracja
Kasper Żelechowski (autoportret sprzed 1923)
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1863
Klecza Dolna

Data i miejsce śmierci

8 lutego 1942
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Wywłaszczenie, 1888
Portret rotmistrza Zbigniewa Wąsowicza, 1916

Kasper Żelechowski (ur. 5 stycznia 1863 w Kleczy Dolnej, zm. 8 lutego 1942 w Krakowie) – polski malarz, poeta, fotograf i pamiętnikarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1879–1888 i 1893–1894 studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych był uczniem Jana Matejki na wydziale kompozycji, studiował także w Akademii monachijskiej w latach 1888–1890 pod kierunkiem Karla Rauppa.

Malował wiele portretów, pejzaże, a także sceny rodzajowe, niekiedy zabarwione treściami polityczno-społecznymi, oraz kompozycje z elementami fantastyki, osnute na motywach baśni i podań ludowych. Był jednym ze współtwórców Panoramy Tatr (1895) eksponowanej w Warszawie. Współpracował z krakowskim kabaretem „Zielony Balonik”. Po studiach zamieszkał na stałe w Krakowie, gdzie pracował i prowadził działalność wystawienniczą. Często prezentował je w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wziął udział w Wystawie Sztuki Krakowskiego Związku Artystów Plastyków, jaka odbyła się w 1924 roku w Lublinie, oraz w 1929 roku w wystawie autoportretów w Krakowie. Jako były legionista i członek Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” brał też udział w kilku wystawach poświęconych sztuce Legionów, m.in. w wystawach w Krakowie (1916) oraz w Warszawie (1917).

Żelechowski krótko prowadził zakład fotograficzny w Krakowie przy ulicy Podwale 14. Zasłynął jako autor zdjęć portretowych, w tym Włodzimierza Przerwy-Tetmajera z 1892 roku. Zakład Kaspra Żelechowskiego przejął w 1896 roku Alojzy Olma.

11 listopada 1937 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Zmarł 8 lutego 1942 roku w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXV-płd-5)[2].

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Wywłaszczenie (1888)
  • Róże w wazonie (1914)
  • Półakt kobiecy (1927)
  • Portret Góralki (1920, 1934)
  • Portret Heleny Ożegalskiej (1912)
  • Portret Włodzimierza Przerwy-Tetmajera (1892)
  • Portret kobiety na tle pejzażu
  • Strach
  • Nędza
  • Dożynki
  • Zgliszcza
  • Dziewczynka
  • Wiejskie dzieci na łące

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu sztuki”.
  2. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-05-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]