Katastrofa lotu Indian Airlines 171

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa lotu Indian Airlines 171
Ilustracja
Sud Aviation Caravelle linii Indian Airlines, podobna maszyna uległa katastrofie.
Państwo

 Indie

Miejsce

Port lotniczy Mumbaj

Data

12 października 1976

Godzina

1:35 czasu lokalnego
22:05 czasu polskiego

Rodzaj

Zderzenie z ziemią

Przyczyna

Awaria silnika i pożar na pokładzie

Ofiary śmiertelne

95 osób

Statek powietrzny
Typ

Sud Aviation SE-210 Caravelle VI-N

Nazwa

Shantidoot

Użytkownik

Indian Airlines

Numer

VT-DWN

Start

Indie Mumbaj

Cel lotu

Indie Ćennaj

Numer lotu

171

Liczba pasażerów

89 osób

Liczba załogi

6 osób

Położenie na mapie Indii
Mapa konturowa Indii, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia19°05′04″N 72°50′31″E/19,084444 72,841944

Katastrofa lotu Indian Airlines 171 – wydarzyła się 12 października 1976. W jej wyniku Sud Aviation SE-210 Caravelle VI-N należący do linii Indian Airlines rozbił się w Mumbaju, zabijając wszystkie 95 osób na pokładzie.

Samolot[edytuj | edytuj kod]

Maszyną obsługującą lot 171 był Sud Aviation SE-210 Caravelle VI-N (nr rej. VT-DWN) o nazwie Shantidoot i numerze seryjnym 231. Samolot po raz pierwszy wzbił się w powietrze 20 października 1967.

Przebieg lotu[edytuj | edytuj kod]

Maszyna odbywała rutynowy lot z Mumbaju do Ćennaj, początkowo lot miał obsługiwać samolot Boeing, lecz z powodu awarii nastąpiła podmiana na Caravelle. Na pokładzie było 89 pasażerów i 6 członków załogi. Krótko po starcie z pasa 27 załoga zgłosiła awarię silnika numer 2. Załoga niezwłocznie podjęła decyzję o zawróceniu na lotnisko i awaryjnym lądowaniu na pasie 09. Podczas podejścia na około 100 metrach wysokości i 900 metrów od pasa załoga straciła kontrolę nad maszyną, która zaczęła niekontrolowanie opadać i uderzyła o ziemię. Zginęło wszystkie 95 osób na pokładzie.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Śledztwo wykazało, że przyczyną utraty kontroli było uszkodzenie przewodów paliwowych przez odłamek dysku sprężarki, w wyniku czego doszło do pożaru i uszkodzenia zbiornika płynu hydraulicznego, co następnie spowodowało utratę ciśnienia w układzie hydraulicznym i opadnięcie sterów pod własnym ciężarem. Wskazano też częściową winę załogi, która nie zamknęła dopływu paliwa do silnika numer 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]