Kazimierz Kling

Kazimierz Kling
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1884 ; Przemyśl, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	14 czerwca 1942 ; Warszawa, Polska pod okupacją, III Rzeszy
Zawód, zajęcie	chemik
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	profesor
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Jan Kling (ur. 29 sierpnia 1884 w Przemyślu, zm. 14 czerwca 1942 w Warszawie) – profesor chemii, twórca polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie nauczyciela Stefana oraz Jadwigi z Sękowskich. W 1902 ukończył C.K. Gimnazjum w Przemyślu, a w 1907 chemię na Uniwersytecie Lwowskim. Jako pracownik uniwersytetu uzyskał doktorat (1908) a następnie habilitację (1913). W tym czasie skonstruował szereg innowacyjnych urządzeń laboratoryjnych. Z powodu wybuchu wojny wyjechał do Wiednia, gdzie skonstruował kieszonkowy tester zawartości dwutlenku węgla. W 1916 powrócił do Lwowa, zostając najbliższym współpracownikiem prof. Ignacego Mościckiego w spółce badawczej Metan. Od 1917 był redaktorem naczelnym czasopisma o tej samej nazwie. Wspólnie z Mościckim prowadził specjalistyczne badania wykorzystania gazu ziemnego i ropy naftowej. W roku akademickim 1924/25 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UL. Od 1926 mieszkał w Warszawie, dokąd przeniesiony został Chemiczny Instytut Badawczy. W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym chemii ogólnej na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1935-1939 był trzecim i ostatnim przed wybuchem II wojny światowej dyrektorem Chemicznego Instytutu Badawczego^[1]. W 1938 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[2]. Jako profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej w stanie nieczynnym z dniem 31 sierpnia 1938 został przeniesiony w stan spoczynku^[3].

Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 ewakuował się wraz z instytutem do Rumunii. Wiosną 1942 powrócił do Warszawy, gdzie wkrótce zmarł.

Jego żoną była Maria Siemaszkowa, córka aktorki Wandy, z którą nie miał dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Stefan Zamecki. Chemiczny Instytut Badawczy w Warszawie w okresie międzywojennym (1922-1939). „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 334, Nr 24/2 (1979).
↑ 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 361, 10 września 1938.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Brzozowski, Kling Kazimierz w: Polski Słownik Biograficzny t. XII, Warszawa-Kraków-Wrocław-Gdańsk 1966/1967 s. 631-633, wersja elektroniczna IPSB
Zenon Andrzejewski, Kling Kazimierz Jan, w: Przemyski słownik biograficzny, tom II (pod redakcją Lucjana Faca, Tomasza Pudłockiego, Anny Siciak), Przemyśl 2011, s. 38–45

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Justyna Antosik (oprac.): Bibliografia pełnotekstowa publikacji prof. Kazimierza Klinga. Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, 2013. [dostęp 2018-04-16].
Zenon Andrzejewski. Kazimierz Kling - gwiazda polskiej chemii. „Nasz Przemyśl”. 51, grudzień 2008. [dostęp 2018-04-16].
Publikacje Kazimierza Klinga w bibliotece Polona

[1] Stefan Zamecki. Chemiczny Instytut Badawczy w Warszawie w okresie międzywojennym (1922-1939). „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 334, Nr 24/2 (1979).

[2] 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592

[3] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 361, 10 września 1938.

[1]

[2]

[3]