Kazimierz Mugenschnabel
| |
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 września 1915 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1915 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Kazimierz Mugenschnabel[a] (ur. 3 lutego 1894 w Rosulnej, zm. 4 września 1915 w Rarańczy) – podporucznik Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 3 lutego 1894 w Rosulnej, w ówczesnym powiecie bohorodczańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Piotra i Marii z d. Dobrzaniecka[1][2]. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Samborze. Członek „Strzelca”. Od 1914 w szeregach Legionu Wschodniego, a od 16 sierpnia 1914 w Legionach Polskich. Zajmował stanowisko dowódcy plutonu w 3 kompanii I batalionu 2 pułku piechoty Legionów. Od 12 czerwca 1915 jako dowódca 3 kompanii walczył w Karpatach, został ranny w bitwie pod Sołotwiną[1].
„Za działalność, osobiste męstwo, szybką orientację i bystrość w ujmowaniu sytuacji oraz udział w wielu akcjach patrolowo-wywiadowczych został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Poległ podczas rosyjskiego ataku ogniowego pod Rarańczą, pochowany został na miejscowym cmentarzu wojennym ”[1].
Był kawalerem[1].
Awanse[edytuj | edytuj kod]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7038[1][3]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 24 października 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[4][1]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sitko 1928 ↓, s. 47 poz. 99 wymienia nazwisko „Gotur-Mugenschnabel”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Polak (red.) 1993 ↓, s. 146.
- ↑ tu jako Kazimierz Mugensznabel ur. 3 lutego 1896. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-07]..
- ↑ Sitko 1928 ↓, s. 47.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335, poz. 385 jako ś.p. Mugensznabel Kazimierz.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Józef Sitko: Zarys historii wojennej 2-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.