Kenneth Gilbert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kenneth Gilbert
Ilustracja
Kenneth Gilbert (2006)
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1931
Montreal

Pochodzenie

kanadyjskie

Data śmierci

16 kwietnia 2020

Instrumenty

klawesyn, organy

Gatunki

muzyka poważna, muzyka dawna

Zawód

klawesynista, organista, muzykolog, pedagog

Odznaczenia
Order Kanady – Oficer (Officer) Krzyż Oficerski za Naukę i Sztukę (Austria)

Kenneth Gilbert (ur. 16 grudnia 1931 w Montrealu[1][2], zm. 16 kwietnia 2020[3][4]) – kanadyjski klawesynista, organista, muzykolog i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się gry na organach u Conrada Letendre’a w Montrealu, następnie studiował w tamtejszym konserwatorium u Yvonne Hubert (fortepian) i Gabriela Cussona (kontrapunkt i harmonia)[2]. Studia ukończył w 1953 roku uzyskując Prix de Europe, która umożliwiła mu dalszą edukację w Paryżu u Nadii Boulanger (kompozycja), Gastona Litaize’a i Maurice’a Duruflé (organy)[2]. Kształcił się ponadto u Sylvii Spicket[2] i Ruggero Gerlina w Sienie oraz u Gustava Leonhardta[1]. Od 1955 do 1967 roku działał w Montrealu jako organista i chórmistrz[1]. Koncertował też jako klawesynista i organista, początkowo w Ameryce Północnej, a od 1968 roku również w Europie[1]. Był wykładowcą konserwatorium w Montrealu (1957–1974), Uniwersytetu McGilla (1964–1972) i Uniwersytetu Lavala w Québecu (1969–1976)[2]. Prowadził też kursy w konserwatoriach w Antwerpii i Haarlemie[1]. Od 1988 roku był wykładowcą Mozarteum w Salzburgu i Konserwatorium Paryskiego[2]. Oficer Orderu Kanady (1986) i członek Royal Society of Canada (1988)[2]. Odznaczony austriackim Krzyżem Honorowym I Klasy za Naukę i Sztukę (1999)[5].

Ceniony jako wykonawca utworów klawesynowych francuskich kompozytorów XVII i XVIII wieku, grał na kopiach instrumentów z tego okresu, przywiązując wagę do zachowania autentyczności brzmienia i opierając się na gruntownej znajomości ówczesnej praktyki wykonawczej[1]. Zajmował się także edytorstwem muzycznym, wydał wszystkie utwory klawesynowe François Couperina (4 tomy, 1969–1972), Domenica Scarlattiego (11 tomów, 1971–1984) i Jeana-Philippe’a Rameau (1979)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 304. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1275. ISBN 0-02-865527-3.
  3. The harpsichordist Kenneth Gilbert has died. gramophone.co.uk, 2020-04-18. [dostęp 2021-08-16]. (ang.).
  4. Maciej Kucharski: Kenneth Gilbert (1931–2020). ruchmuzyczny.pl, 2020-04-18. [dostęp 2021-08-16]. (pol.).
  5. Anfragebeantwortung. parlament.gv.at. s. 1241. [dostęp 2021-08-16]. (niem.).