Przejdź do zawartości

Kepler-36

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kepler-36układ planetarny położony w gwiazdozbiorze Łabędzia, odkryty w ramach misji Kepler. Składa się z przynajmniej dwóch planet orbitujących wokół żółtego karła podobnego do Słońca, ale znacznie starszego.

Gwiazda[edytuj | edytuj kod]

Kepler-36a, gwiazda układu planetarnego, ma masę zbliżoną do masy Słońca, ale jest nieco gorętsza i ma mniejszą metaliczność. Oznacza to, że jest ona znacznie starsza od Słońca i powoli rozszerza się ewoluując do postaci olbrzyma. Jej średnica jest o około 60% większa od średnicy Słońca, a gęstość wynosi około 25% gęstości Słońca. Gwiazda znajduje się około 1200 lat świetlnych od Ziemi[1].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

Obecnie (2013) znane są dwie planety orbitujące wokół gwiazdy Kepler-36a. Kepler-36b jest superziemią o masie cztery i pół raza większej od masy Ziemi i średnicy wynoszącej 1,5 średnicy Ziemi. Kepler-36c jest ponad osiem razy cięższy od Ziemi, a jego średnica wynosi około 3,7 średnicy Ziemi, może być gazowym olbrzymem (z powodu bliskości do jego słońca nazywanym też gorącym jowiszem[2]) lub planetą oceaniczną[1].

Obydwie planety orbitują wokół swojego słońca w tej samem płaszczyźnie. Planeta wewnętrzna, Kepler-36b, znajduje się 17 milionów kilometrów od swojego słońca, a jej okres orbitalny wynosi 14 dni. Zewnętrzna planeta, Kepler-36c, porusza się w odległości 19,3 milionów kilometrów od słońca z okresem orbitalnym wynoszącym 16 dni[3].

Tak duże zróżnicowanie typów planet powstałych tak blisko siebie stoi w sprzeczności ze znanymi teoriami na temat powstawania planet. Według powszechnie przyjmowanych teorii bliżej słońca powstają zazwyczaj cięższe, kamieniste planety, a znacznie dalej od niego powstają planety gazowe. Odkrycie gorącego jowisza znajdującego się tylko o 10% dalej od słońca niż znajdująca się w tym samym układzie superziemia jest zaskakujące z punktu widzenia teorii powstawania planet, ale może być wytłumaczone zjawiskiem migracji planetarnej[2].

Co około 97 dni dochodzi do koniunkcji (maksymalnego zbliżenia) planet, znajdują się one wówczas bliżej siebie niż pięciokrotna odległość Księżyca od Ziemi[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Planetrise: Alien World Looms Large in its Neighbor's Sky. harvard.edu, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-22]. (ang.).
  2. a b Exoplanet 'Odd Couple' Defy Formation Theories. news.discovery.com, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-23)]. (ang.).
  3. a b Astronomers spy two planets in tight quarters as they orbit a distant star. washington.edu, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]